Επιστήμες Αποκατάστασης
http://repository.library.teiwest.gr/xmlui/handle/123456789/15
2024-03-28T09:49:13ZΗ επίδραση του clinical Pilates στην Ισορροπία και Ποιότητα ζωής σε γυναίκες τρίτης ηλικίας με προβλήματα όρασης
http://repository.library.teiwest.gr/xmlui/handle/123456789/10512
Η επίδραση του clinical Pilates στην Ισορροπία και Ποιότητα ζωής σε γυναίκες τρίτης ηλικίας με προβλήματα όρασης
Καϊμακάμη, Κυριακή
Εισαγωγή: Η βελτίωση της ισορροπίας και της ποιότητας ζωής των γυναικών τρίτης ηλικίας με οπτική αναπηρία θεωρείται πολύ σημαντικής σημασίας. Το clinical Pilates φαίνεται να βοηθά στην βελτίωση αυτών των δυο παραγόντων. Η διερεύνηση της συσχέτισης της ποιότητας ζωής και της ισορροπίας με το clinical Pilates θα μπορέσει να φανεί πολύ χρήσιμη για την εφαρμογή και τον σχεδιασμό αποτελεσματικών βελτιωτικών πρακτικών για τη συγκεκριμένη ομάδα ατόμων.
Σκοπός: Η παρούσα διπλωματική εργασία πραγματοποιήθηκε με σκοπό την ανάλυση της επίδρασης του clinical Pilates στην ποιότητα ζωής και στην ισορροπία σε γυναίκες τρίτης ηλικίας με οπτική αναπηρία.
Μεθοδολογία: Η έρευνα διενεργήθηκε στα πλαίσια του μεταπτυχιακού “Θεραπευτική άσκηση” την χρονική περίοδο από 01/09/2021 έως 31/01/2022 . Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν 40 γυναίκες τρίτης ηλικίας με οπτική αναπηρία ( 20 εκ των οποίων έκαναν Pilates και 20 που δεν έκαναν Pilates) και η συλλογή των δεδομένων έγινε με τη χρήση ερωτηματολογίου. Στην έρευνα χρησιμοποιήθηκαν το National Eye Institute Visual Functioning Questionnaire-25 και το SF-12 όπου αξιολογούν την ποιότητα ζωής του δείγματος και η Berg balance scale που αξιολογεί την ισορροπία των γυναικών. Η επεξεργασία και η στατιστική ανάλυση των δεδομένων έγινε με τη χρήση του Microsoft Office Excel 2007 και του IBM SPSS Statistics Version 20.0, ενώ ο έλεγχος συσχετίσεων μεταξύ των μεταβλητών πραγματοποιήθηκε με τους ελέγχους t για ανεξάρτητα δείγματα και το συντελεστή συσχέτισης Spearman.
Αποτελέσματα: Η ποιότητας ζωής των γυναικών με οπτική αναπηρία που κάνουν Pilates (77.80 ± 5.74) δε διαφέρει σημαντικά από την ποιότητα ζωής των γυναικών που δεν κάνουν Pilates (76.8 ±6.76 ) (p=0.61, επίπεδο στατιστικής σημασίας p<0,05.) Όσον αναφορά τη φυσική κατάσταση, η ποιότητα ζωής των γυναικών που κάνουν Pilates (σκορ 46.75 ± 3.31) δε διαφέρει σημαντικά από την ποιότητα ζωής των γυναικών που δεν κάνουν Pilates(46.29 ± 3.64) (p=0.679, επίπεδο στατιστικής σημασίας p<0,05). Όσον αναφορά τη ψυχική κατάσταση, η ποιότητα ζωής των γυναικών που κάνουν Pilates (σκορ 45.37 ± 4.90) δε διαφέρει σημαντικά από την ποιότητα ζωής των γυναικών που δεν κάνουν Pilates(45.46 ± 3.13) (p=0.947, επίπεδο στατιστικής σημασίας p<0,05). Τέλος, η ισορροπία των γυναικών που κάνουν Pilates (σκορ 43.68 ± 3.14) είναι σημαντικά υψηλότερος από τον μέσο όρο της ισορροπίας των γυναικών που δεν κάνουν Pilates (41.48 ± 2.11) (p=0.015, επίπεδο στατιστικής σημασίας p<0,05).
Συμπεράσματα: Τα αποτελέσματα μας έδειξαν ότι δεν υπάρχει στατιστική διαφορά στη ποιότητα ζωής των γυναικών που κάνουν Pilates και αυτών που δεν κάνουν. Όσο αναφορά την ισορροπία φάνηκε πως αυτή είναι βελτιωμένη στο δείγμα γυναικών με οπτική αναπηρία που κάνει Pilates συγκριτικά με αυτές που δεν κάνουν Pilates. Θα πρέπει λοιπόν να προωθηθεί η άσκηση μέσω clinical Pilates στις γυναίκες τρίτης ηλικίας με οπτική αναπηρία προκειμένου να έχουν καλύτερη ισορροπία καθώς και να αναζητηθούν τρόποι βελτίωσης της ποιότητας ζωής του συγκεκριμένου πληθυσμού.
2022-01-01T00:00:00ZΝοσηλευτική αποκατάσταση των ασθενών με άνοια και η χρήση νέων τεχνολογιών
http://repository.library.teiwest.gr/xmlui/handle/123456789/10483
Νοσηλευτική αποκατάσταση των ασθενών με άνοια και η χρήση νέων τεχνολογιών
Κορμπάκη, Γεωργία
Εισαγωγή: Η άνοια εκτιμάται ότι επηρεάζει σήμερα πάνω από 40 εκ. άτομα σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι νέες τεχνολογίες μπορούν να ενσωματωθούν στην νοσηλευτική φροντίδα των ασθενών αυτών βελτιώνοντας την ποιότητας της.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η διερεύνηση και παρουσίαση των νέων τεχνολογιών που χρησιμοποιούνται στην αποκατάσταση των ασθενών με άνοια, των οφελών που έχουν καθώς και του ρόλου που μπορούν να διαδραματίσουν οι νοσηλευτές στην υιοθέτηση και στη συστηματική χρήση των τεχνολογιών αυτών, με απώτερο σκοπό την βελτίωση της ποιότητας της νοσηλευτικής φροντίδας.
Μεθοδολογία: Το θέμα καλύπτεται σε θεωρητικό επίπεδο μέσα από την συστηματική ανασκόπηση της διεθνούς βιβλιογραφίας. Πραγματοποιήθηκε αναζήτηση στις βάσεις δεδομένων Pubmed/Medline, EMBASE, SCOPUSκαι GoogleScholar, με την χρήση των λέξεων κλειδιών "dementia", "dementia care","rehabilitation" "nursing care", "nurse role", "new technologies", "technology-based care" και "nursing education”. Συνολικά εντοπίστηκαν και αναλύθηκαν 130 άρθρα στην συστηματική ανασκόπηση.
Κυρίως θέμα: Μέχρι σήμερα έχουν αναπτυχθεί πολλές τεχνολογίες οι οποίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην αποκατάσταση των ασθενών με άνοια, όπως τα ηλεκτρονικά βοηθήματα μνήμης, τα ρομποτικά συστήματα, τα συστήματα εντοπισμού θέσης, τα ολοκληρωμένα συστήματα τηλεφροντίδας στο πλαίσιο της υποβοηθούμενης από το περιβάλλον ανεξάρτητης διαβίωσης και οι τεχνολογίες και εφαρμογές ψυχαγωγίας και ενίσχυσης της μνήμης. Οι τεχνολογίες αυτές μπορούν να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής των ασθενών με άνοια και των φροντιστών τους, να μειώσουν το κόστος της περίθαλψης, να ενισχύσουν την ασφάλεια τους και να ενισχύσουν την ανεξάρτητη διαβίωση και την διεξαγωγή των καθημερινών δραστηριοτήτων. Στο πλαίσιο της νοσηλευτικής πρακτικής, οι νέες τεχνολογίες μπορούν να βοηθήσουν στην λήψη κλινικών αποφάσεων, να μειώσουν το στρες και τον φόρτο εργασίας που σχετίζεται με την φροντίδα των ασθενών αυτών και να ενισχύσουν τις σχέσεις μεταξύ νοσηλευτή και ασθενή.
Συζήτηση: Αν και η χρήση των νέων τεχνολογιών από τους νοσηλευτές, στην αποκατάσταση των ασθενών με άνοια έχουν πολλά οφέλη, τόσο για τους ασθενείς, όσο και για τους νοσηλευτές, προκειμένου τα οφέλη αυτά να αποκομίζονται και από τις δύο πλευρές, είναι αναγκαίο οι νοσηλευτές να λαμβάνουν επαρκή εκπαίδευση στην χρήση των νέων τεχνολογιών και να λαμβάνουν πάντα υπόψη τους τα ηθικά ζητήματα που σχετίζονται με την χρήση τους.
Συμπεράσματα: Οι νέες τεχνολογίες στην αποκατάσταση των ασθενών με άνοια, μπορούν να συνεισφέρουν στην βελτίωση της ποιότητας της νοσηλευτικής φροντίδας. Μελλοντικές έρευνες είναι αναγκαίο να διερευνήσουν σε εμπειρικό επίπεδο τον βαθμό στον οποίο οι νοσηλευτές στην Ελλάδα χρησιμοποιούν τις νέες τεχνολογίες στην φροντίδα των ασθενών με άνοια, τα προβλήματα και τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν στην χρήση τους και τον βαθμό στον οποίο όντως οι τεχνολογίες αυτές μπορούν να συνεισφέρουν στην βελτίωση της ποιότητας της νοσηλευτικής φροντίδας στο ελληνικό πλαίσιο.
2019-01-01T00:00:00ZΑποκατάσταση ατόμων με κεντρικό νευροπαθητικό πόνο μετά από αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο
http://repository.library.teiwest.gr/xmlui/handle/123456789/10482
Αποκατάσταση ατόμων με κεντρικό νευροπαθητικό πόνο μετά από αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο
Γκλαβά, Βασιλική
Ο κεντρικός πόνος μετά από αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο (Central Post Stroke Pain) χαρακτηρίζεται ως νευροπαθητικός και χρόνιος και αφορά την υγεία ενός τεράστιου πληθυσμού που επεκτείνεται σε διαφορετικά κοινωνικοοικονομικά και εκπαιδευτικά επίπεδα και δημογραφικά στοιχεία, που αφορούν τον πολιτισμό, το φύλο και την ηλικία. Προκαλεί αλλοιώσεις στο κεντρικό και στο περιφερικό νευρικό σύστημα που μπορεί να οδηγήσουν σε μόνιμη ανικανότητα. Οι ποικίλες σωματοαισθητικές επιδράσεις του κεντρικού νευροπαθητικού πόνου στα άτομα απαιτούν σύνθετη αντιμετώπιση σε συνδυασμό με φαρμακολογική θεραπεία και την αντιμετώπιση του βιώματος του πόνου σε όλες του τις διαστάσεις. Η αποτελεσματική μείωση αν όχι εξάλειψη των συμπτωμάτων, σχετίζεται άμεσα με την έγκαιρη διάγνωση και την καταγραφή των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του πόνου και το σχεδιασμό για την αποκατάσταση των ατόμων με CPSP από το νοσηλευτικό προσωπικό και τους υπόλοιπους επαγγελματίες υγείας.
Επιπολασμός: Το αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο (ΑΕΕ) πλήττει σχεδόν 800.000 ανθρώπους ετησίως στις Ηνωμένες Πολιτείες. Από αυτούς το ένα τρίτο των ατόμων θα εμφανιστεί CPSP τουλάχιστο ένα μήνα μετά την έναρξη του επεισοδίου. Τα ποσοστά επικράτησης ποικίλουν μεταξύ 11 έως και 32%.
Σημασία: Η παρούσα μελέτη είναι σημαντική λόγω της συχνότητας εμφάνισης του πόνου μετά από αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιοαλλά και λόγω του ότι το πρόβλημα αυτό επηρεάζει την καθημερινή ζωή των ατόμων που το βιώνουν αλλά και την κοινωνική τους επανένταξη.
Σκοπός της μελέτης: Η επιλογή κατάλληλων άρθρων της βιβλιογραφίας που αφορούν τη διάγνωση του CPSP ώστε να απαντηθεί ποιάθεραπεία οδηγεί στη γρήγορη και αποτελεσματική κατά το δυνατό αποκατάσταση του ατόμου.
2019-01-01T00:00:00ZΚΙΝΗΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΙΣΘΗΤΙΚΕΣ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΤΟΥ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
http://repository.library.teiwest.gr/xmlui/handle/123456789/10468
ΚΙΝΗΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΙΣΘΗΤΙΚΕΣ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΤΟΥ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Βάσκα, Γεωργία
Η παρούσα εργασία αναλύει τις επιπλοκές του σακχαρώδους διαβήτη, δίνοντας έμφαση στις κινητικές και τις αισθητικές, μέσα από την ανασκόπηση της ελληνικής και διεθνούς βιβλιογραφίας. Σε εμπειρικό επίπεδο, πραγματοποιήθηκε έρευνα σε 260 φοιτητές στο ΤΕΙ Νοσηλευτικής της Πάτρας, προκειμένου να διερευνηθούν οι γνώσεις τους για τον σακχαρώδη διαβήτη γενικά, για τις επιπλοκές του και για την αποκατάσταση. Οι διαβητικές νευροπάθειες, όπως η αισθητικοκινητική νευροπάθεια, η εγγύς κινητική νευροπάθεια και η επώδυνη διαβητική αισθητηριακή νευροπάθεια είναι δυσχερείς επιπλοκές τους διαβήτη, που συμβάλλουν στην ανάπτυξη μιας σειράς κινητικών και αισθητικών ελλειμμάτων στους ασθενείς με ΣΔ, προκαλώντας κατά περίπτωση μια σειρά από συμπτώματα όπως πόνο που επηρεάζει κυρίως τα άκρα, απώλεια ισορροπίας και συντονισμού και μυϊκή αδυναμία. Οι αυτόνομες νευροπάθειες προκαλούν επίσης εξασθένηση των καρδιαγγειακών αντανακλαστικών και των λειτουργιών του συστήματος εφίδρωσης, καθώς και σοβαρή καρδιαγγειακή, γαστρεντερική ή ουρογεννητική δυσλειτουργία. Η διαχείριση στον διαβήτη, μέσω του ελέγχου των επιπέδων σακχάρου στο αίμα, της τακτικής άσκησης και της τήρησης ενός κατάλληλου διατροφικού σχήματος, στοχεύει στην εξάλειψη των συμπτωμάτων και την πρόληψη ή τουλάχιστον την επιβράδυνση της ανάπτυξης επιπλοκών. Σε εμπειρικό επίπεδο προέκυψε ότι οι φοιτητές του τμήματος νοσηλευτικής του ΤΕΙ Πατρών, έχουν ένα μέτριο προς υψηλό επίπεδο γνώσεων για τον σακχαρώδη διαβήτη, με τα επίπεδα γνώσης να είναι υψηλότερα για τους φοιτητές σε μεγαλύτερα έτη. Τα επίπεδα γνώσης φάνηκε να είναι σε χαμηλότερα επίπεδα για κάποιες από τις επιπλοκές του σακχαρώδη διαβήτη και για τα τυπικά διαγνωστικά κριτήρια, καθώς και για την αποκατάσταση στον σακχαρώδη διαβήτη. Τα αποτελέσματα αυτά δικαιολογούνται από το γεγονός ότι στο πρόγραμμα σπουδών του τμήματος δεν υπάρχει κάποιο εξειδικευμένο μάθημα που να αφορά αποκλειστικά τον σακχαρώδη διαβήτη, αλλά οι σχετικές γνώσεις παρέχονται στους φοιτητές, μέσα από μαθήματα τα οποία εστιάζουν και σε άλλες χρόνιες ασθένειες.
2019-01-01T00:00:00Z