ΤΕΧΝΗΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ

Abstract

Η Πρώτη Βιομηχανική Επανάσταση συνέβη στα τέλη του 18ου αιώνα με την εφεύρεση της ατμομηχανής, που οδήγησε στη δημιουργία εργοστασίων και στην άνθιση της κλωστοϋφαντουργίας. Στα τέλη του 19ου αιώνα η Δεύτερη Βιομηχανική Επανάσταση χαρακτηρίστηκε από τη μαζική παραγωγή και από νέες βιομηχανίες, όπως του χάλυβα και της ηλεκτρικής ενέργειας. Ακολούθησε η Τρίτη Βιομηχανική επανάσταση στα τέλη του 20ου αιώνα με την εφεύρεση του ηλεκτρονικού υπολογιστή και του διαδικτύου.

Τώρα, εν έτει 2022, βρισκόμαστε στις αρχές της Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης, η οποία περιγράφει την ανάδυση της τεχνητής νοημοσύνης καθώς και το πώς αυτή ενσωματώνεται στους ανθρώπους. Αλλάζει τον τρόπο που ζούμε και εργαζόμαστε, φέρνει μεγάλες προκλήσεις αλλά και μεγάλες ευκαιρίες σε όλους τους τομείς και όλες τις εκφάνσεις της δημόσιας διοίκησης.

«Αναπτύσσεται ραγδαία δημιουργώντας ένα ευρύ φάσμα ευκαιριών μετασχηματισμού για τις επιχειρήσεις και την κοινωνία. Συστήματα τεχνητής νοημοσύνης, χρησιμοποιώντας πολυδιάστατα σύνολα δεδομένων, αξιοποιούνται σήμερα για την αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας, για επενδυτικές αποφάσεις, διάγνωση ασθενειών, ακόμη και για την κατασκευή οχημάτων χωρίς οδηγό (self-driving cars)» (Καραμεσίνης, 2020).

«Σύμφωνα με την παγκόσμια μελέτη της PwC «Exploiting the AI Revolution», η τεχνητή νοημοσύνη, έως το 2030, εκτιμάται ότι μπορεί να συνεισφέρει έως και 15 τρισεκατομμύρια δολάρια στην παγκόσμια οικονομία. Όσο, όμως, η εφαρμογή της τεχνητής νοημοσύνης θα διευρύνεται παρέχοντας τη δυνατότητα να υποστηρίζει ολοένα και περισσότερο κρίσιμες αποφάσεις για την οικονομία και την κοινωνία, είναι αναμενόμενο να δημιουργείται προβληματισμός σχετικά με το πόσο έγκυρες, αμερόληπτες και κοινωνικά αποδεκτές είναι οι προβλέψεις τέτοιων συστημάτων. «Κλειδί» ως προς αυτό αποτελεί η δημιουργία εμπιστοσύνης, ότι δηλαδή ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης διαθέτει τα ακόλουθα τρία χαρακτηριστικά: είναι σύννομο, ώστε να συμμορφώνεται με νομοθετικές και κανονιστικές διατάξεις, δεοντολογικό, ώστε να συμμορφώνεται με ηθικές αξίες και αξιόπιστο, καθώς τεχνικά σφάλματα ή κενά ασφαλείας μπορεί να οδηγήσουν σε ανεπιθύμητες συνέπειες, ανεξαρτήτως προθέσεως» (Καραμεσίνης, 2020).