Πιλοτική έρευνα για τη χρησιμότητα φόρμας παρατήρησης του παιχνιδιού πρώιμης παιδικής ηλικία από λογοθεραπευτές

Abstract

Ο κύριος στόχος της παρούσας πιλοτικής έρευνας είναι η διερεύνηση της χρησιμότητας μιας φόρμας παρατήρησης παιχνιδιού των παιδιών που βρίσκονται στην πρώιμη παιδική ηλικία, από λογοθεραπευτές. Για τις ανάγκες της έρευνας, συγκεντρώθηκαν 8 λογοθεραπευτές, μεγάλης προϋπηρεσίας, και κλήθηκαν να αξιολογήσουν τη φόρμα παρατήρησης σύμφωνα με την προσωπική τους κρίση. Απάντησαν, επίσης, και σε ερωτήσεις σχετικές με το ρόλο του παιχνιδιού στην θεραπεία, προκειμένου να αποτυπωθούν οι γενικότερες απόψεις τους επί του θέματος. Αρχικά, οι συμμετέχοντες έλαβαν, σε ηλεκτρονική μορφή, τη φόρμα παρατήρησης και τη συμπλήρωσαν, έχοντας υπόψιν ένα συγκεκριμένο περιστατικό τους. Έπειτα, έδωσαν απαντήσεις σε ένα ερωτηματολόγιο, που τους στάλθηκε, επίσης, σε ηλεκτρονική μορφή. Το ερωτηματολόγιο αυτό, συμπεριλάμβανε ερωτήσεις σχετικές με την πληρότητα, τη χρησιμότητα, το χαρακτηρισμό και το τρόπο αξιοποίησης των δεδομένων της φόρμας παρατήρησης στη θεραπευτική διαδικασία. Επιπρόσθετα, στο ερωτηματολόγιο περιέχονταν και ερωτήσεις που αφορούσαν τη λειτουργία του παιχνιδιού ως μέσο θεραπείας, όπως είναι η εξοικείωση και οι γενικότερες πεποιθήσεις που διαθέτουν οι συμμετέχοντες λογοθεραπευτές για αυτή, με σκοπό την παρουσίαση αυτών στην έρευνα και το σχηματισμό μιας γενικότερης εικόνας για το πώς αντιμετωπίζεται το παιχνίδι στη θεραπεία από τους λογοθεραπευτές. Τα αποτελέσματα της πιλοτικής έρευνας οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι η φόρμα παρατήρησης μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο συλλογής δεδομένων για το παιχνίδι των παιδιών πρώιμης παιδικής ηλικίας, κατά τη διάρκεια των λογοθεραπευτικών συνεδριών. Σύμφωνα με τους λογοθεραπευτές που συμμετείχαν στην έρευνα, αποτελεί ένα εργαλείο ενδιαφέρον, εύχρηστο και σύντομης συμπλήρωσης, που δίνει τη δυνατότητα αξιοποίησης των πληροφοριών ανάλογα με την προσωπική κρίση του εκάστοτε λογοθεραπευτή. Ωστόσο, σίγουρα υπάρχουν περιθώρια προσθήκης νέων τομέων και υποκατηγοριών σχετικών με το παιχνίδι, που θα παρέχουν μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα για το παιχνίδι του παιδιού. Τέλος, η πλειοψηφία των συμμετεχόντων φαίνεται να χαρακτηρίζει με θετικό πρόσημο τη λειτουργία του παιχνιδιού ως θεραπευτικό μέσο, καθώς θεωρεί πως είναι αποτελεσματικό, διευκολύνοντας τη θεραπευτική διαδικασία και τη σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ παιδιού και θεραπευτή. Αδιαμφισβήτητα, τα παραπάνω πορίσματα δεν είναι απόλυτα, καθώς προέρχονται από μια πιλοτική έρευνα. Για το λόγο αυτό, απαιτείται η διεξαγωγή περαιτέρω έρευνας.