Κλινική πορεία ασθενών με σύνδρομο χρόνιου αυχενικού συνδρόμου μετά από Κάκωση Δίκην Μαστιγίου

Abstract

Για τη καλύτερη κατανόηση της Κάκωσης Δίκην Μαστιγίου και πιο συγκεκριμένα στο χρόνιο στάδιο της χρειάζεται να γνωστοποιηθούν αρχικά κάποια ανατομικά και παθοανατομικά στοιχεία για την ευρύτερη περιοχή του αυχένα. Πολλές στατιστικές μελέτες έχουν ασχοληθεί κατά καιρούς με τη συγκεκριμένη κάκωση κυρίως μετά από αυτοκινητιστικά ατυχήματα. Έτσι παρατηρήθηκε πως ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό ατόμων που εμπλάκηκε σε ατύχημα εμφάνισε συμπτώματα στον αυχένα, είτε για ασφαλιστικούς λόγους είτε ως αποτέλεσμα του μηχανισμού της κάκωσης. Έχουν περιγραφεί δύο μηχανισμοί κάκωσης της αυχενικής μοίρας μετά από αυτοκινητιστικό ατύχημα. Ο πρώτος περιγράφεται ως “τσίμπημα” της αρθρικής πτυχής των αρθρώσεων των facet το οποίο είναι αποτέλεσμα της συμπίεσης των οπίσθιων επιφανειών των αρθρώσεων αυτών μεταξύ τους. Μια άλλη άποψη πραγματεύεται την εμφάνιση κακώσεων λόγω καταπόνησης της κάψουλας των facet. Την έντονη επιρροή των αρθρώσεων facet από τον τραυματισμό δίκην μαστιγίου φαίνεται να υποστηρίζουν θερμά πολλοί ερευνητές. Η εκπόνηση της εργασίας πραγματοποιήθηκε με τη χρήση πέντε ερωτηματολογίων, τη Visual Analogue Scale, την Quebec Task Force, το Hospital Anxiety and Depression Scale μεταφρασμένο στα ελληνικά (Κλίμακα Άγχους και Κατάθλιψης στο Γενικό Νοσοκομείο), το OSWESTRY Neck επίσης μεταφρασμένο στα ελληνικά (Δείκτης Ανικανότητας του Αυχένα) καθώς και ένα έντυπο με τα προσωπικά στοιχεία του ασθενή το οποίο δημιουργήθηκε από τους υπεύθυνους της έρευνας και για τη συγκεκριμένη μόνο έρευνα. Στο κομμάτι της συμπλήρωσης ερωτηματολογίων έλαβαν εθελοντικά μέρος ασθενείς ηλικίας από 28 έως 60 ετών. Η οικογενειακή κατάσταση των ασθενών ποικίλει από έγγαμοι με 3 παιδιά έως και άγαμοι, η επαγγελματική κατάσταση από οποιαδήποτε εργασία έως συνταξιούχοι και άνεργοι καθώς μεγάλο ρόλο στην υγεία των σπονδύλων παίζει και το αν ο ασθενής είναι καπνιστής ή όχι.

Συμπερασματικά τα συμπτώματα της κάκωσης, κυρίως η κεφαλαλγία και η αυχεναλγία, εμφανίζουν έντονη επιδείνωση μετά τους 6 πρώτους μήνες από το τραυματισμό. Επίσης μπορεί να επηρεαστεί αρνητικά και η δυνατότητα εκτέλεσης και απόλαυσης δραστηριοτήτων του ατόμου, που πριν τη κάκωση εκτελούσε φυσιολογικά, καθώς οι ψυχολογία του θα έχει επηρεαστεί αρνητικά ανάλογα με την ένταση του πόνου που αισθάνεται στις διάφορες “φάσεις” της ημέρας