Νοσοκομειακές λοιμώξεις και ο ρόλος του νοσηλευτή

Abstract

Νοσοκομειακή θεωρείται μια λοίμωξη, η οποία δεν ήταν παρούσα ούτε βρισκόταν στο στάδιο της επωάσεως κατά την ώρα της εισαγωγής του ασθενούς στο νοσοκομείο, και οφείλεται σε μικροβιακά αίτια, είτε της χλωρίδας του ασθενούς, είτε του νοσοκομειακού περιβάλλοντος. Νοσοκομειακές λοιμώξεις χαρακτηρίζονται επίσης και οι λοιμώξεις που εμφανίζονται μετά την έξοδο του ασθενούς από το νοσοκομείο, αλλά στις οποίες η μόλυνση έγινε κατά την παραμονή του σε αυτό. Σαν συνηθέστερες ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις παρουσιάζονται οι ουρολοιμώξεις, οι λοιμώξεις χειρουργικών τραυμάτων, λοιμώξεις που σχετίζονται με τη χρήση ενδαγγειακών καθετήρων καθώς και οι αναπνευστικές λοιμώξεις, όπως η ειδική ή νοσοκομειακή πνευμονία. Οι κύριοι παράγοντες που σχετίζονται με τις ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις είναι η παρατεταμένη νοσηλεία, ιδιαίτερα όταν αφορά ανοσοκατασταλμένους ασθενείς, όπως είναι οι μεταμοσχευθέντες και οι ασθενείς που βρίσκονται σε βαριά κατάσταση και νοσηλεύονται σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Επιπλέον υπάρχει άμεση συσχέτιση μεταξύ ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων και ορισμένων ιατρονοσηλευτικών παρεμβάσεων, όπως ο ουροκαθετηριασμός, η τοποθέτηση ενδαγγειακών καθετήρων, η διασωλήνωση και η χρήση αναπνευστήρα. Τέλος, ένας πολύ σημαντικός παράγοντας είναι η χρήση αντιβιοτικών φαρμάκων στα νοσοκομεία, η οποία καθιστά τα μικρόβια ανθεκτικά, δυσχεραίνοντας περισσότερο τη θεραπεία και την αντιμετώπιση των λοιμώξεων. Βάσει των οδηγιών και των πρωτοκόλλων που εκδίδονται, οι νοσηλευτές έχουν να διαδραματίσουν τεράστιο ρόλο στην εφαρμογή των οδηγιών αυτών, που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα ενεργειών, στάσεων και δεξιοτήτων, όπως επίσης διοικητικό και καθοδηγητικό ρόλο.