Κατάγματα κόπωσης (επιδημιολογία, πρόληψη & αποκατάσταση)

Abstract

Ως κατάγματα κόπωσης ορίζονται τα κατάγματα εκείνα που γίνονται λόγω μικρής πίεσης η οποία δε δικαιολογεί τη δημιουργία του κατάγματος. Σαν αίτιο, θεωρείται το επαναλαμβανόμενο μικρό στρες και κατά συνέπεια δεν έχουν καμία σχέση με τα παθολογικά κατάγματα. Είναι πολύ συχνά σε αθλήματα, όπως στο ποδόσφαιρο, στο στίβο, στο διπλούν και στο άλμα αλλά και στους φαντάρους. Εντοπίζονται κυρίως στα μετατάρσια, κνήμη, περόνη και μηρό. Πολλές φορές όμως τα κατάγματα κόπωσης διαφεύγουν της προσοχής του ορθοπεδικού λόγω της αρνητικής ακτινογραφίας στα αρχικά στάδια. Ο ασθενής στην αρχή παραπονιέται για πόνο στο σημείο του κατάγματος, και στην περίπτωση των καταγμάτων των μεταταρσίων, ο πόνος αυτός εντοπίζεται στη ραχιαία επιφάνεια του δευτέρου μεταταρσίου, ο οποίος αυξάνει την ώρα της προσπάθειας και κατά το τέλος αυτής, ενώ με την ανάπαυση υποχωρεί. Υπάρχει ευαισθησία και οίδημα στο ύψος του αυχένα του 2ου μεταταρσίου. Συνήθως, ο ασθενής δεν πηγαίνει αμέσως στο γιατρό αλλά μετά από ημέρες, δηλαδή όταν έχει σχηματιστεί ο πόρος, οπότε ψηλαφείται μία σκληρία, η οποία μπορεί να δώσει την εντύπωση οστικού όγκου. Σκοπός επομένως της παρούσας εργασίας είναι η μελέτη και η διερεύνηση των καταγμάτων κόπωσης, της επιδημιολογίας, της πρόληψης και της αποκατάστασης.