dc.description.abstract |
Η άσκηση στο νερό ή αλλιώς υδροθεραπεία είναι η χρήση του νερού ως θεραπευτικού μέσου. Στην αρχαία Ελλάδα ήταν γνωστή αυτή η χρήση του, και ο Ιπποκράτης (460-375 π.Χ.), ο πατέρας της Ιατρικής και της υδροθεραπείας, ήταν ο πρώτος που μελέτησε συστηματικά τις θεραπευτικές ιδιότητες των θερμών και ψυχρών λουτρών και τις αποσυνέδεσε από τη θρησκεία. Η θεραπευτική άσκηση στο νερό περιλαμβάνει εφαρμογή ασκήσεων που σε συνδυασμό με τις ιδιότητες του υδάτινου περιβάλλοντος βοηθούν τη λειτουργικότητα ατόμων με μυοσκελετικές και νευρολογικές παθή- σεις. Πιο συγκεκριμένα βοηθούν στη βελτίωση του εύρους κίνησης των αρθρώσεων, την ευλυγισία των μυών, τη μυϊκή δύναμη, την ιδιοδεκτικότητα κλπ. ενηλίκων όσο και ηλικιωμένων (Bento, Pereira και Ugrinowitsch, 2012 Vargas , 2011). Το υδάτινο περιβάλλον προσφέρεται για την εφαρμογή προγραμμάτων άσκησης σε άτομα με χρόνιες παθήσεις, με την προϋπόθεση βέβαια ότι ο γυμναστής γνωρίζει τις ιδιότητες του νερού και τις χρησιμοποιεί προς όφελος του ασκούμενου (Bates και Hanson, 1996 Becker και Cole, 1997 Ruoti, Morris και Cole, 1997).Στόχος της παρούσας πτυχιακής είναι να δείξει τα αποτελέσματα των υδρόβιων ασκήσεων σε άτομα της τρίτης ηλικίας. Ως τρίτη ηλικία ορίζεται το χρονικό διάστημα από τα 60 έτη έως το βιολογικό θάνατο ενός ανθρώπου. Όσο το προσδόκιμο ζωής του πληθυσμού αυξάνεται, τόσο αυξάνεται και ανάγκη για καλύτερη ποιότητα ζωής των ηλικιωμένων ατόμων, οι οποίοι ψάχνουν μια απάντηση στις διάφορες ασθένειες ή στα προβλήματα που συνοδεύουν την ηλικία τους. (Cathy Ciolek and Paula Geigle.Feb 2002) Μέσα λοιπόν από εμπεριστατωμένες έρευνες θα γίνει κατανοητός ο σπουδαίος ρόλος της υδροθεραπείας στις διάφορες παθήσεις καθώς και στον ψυχολογικό τομέα των ηλικιωμένων. Τέλος, θα διευκρινηστεί γιατί πλεονεκτεί η άσκηση στο νερό σε σχέση με την χερσαία άσκηση εφόσον η άσκηση στο νερό είναι ιδιαίτερα ωφέλημη σε ασθενείς που απαγορεύεται να θέσουν βάρος σε τραυματισμένο ή χειρουργημένο πόδι, και ενώ στο έδαφος είναι περιορισμένοι, στο νερό μπορούν να κάνουν πολλές δραστηριότητες. Η θερμότητα του νερού χαλαρώνει τους μύες. Η άνωση μειώνει τις συμπιεστικές δυνάμεις στις αρθρώσεις και επιτρέπει την κίνηση και την τοποθέτηση με μειωμένο πόνο. Επιπρόσθετα, η θερμότητα του νερού μειώνει τον πόνο. |
el |