Συμβουλευτική της οικογένειας με υιοθετημένα παιδιά και ο ρόλος του κοινωνικού λειτουργού

Abstract

Στην παρούσα πτυχιακή εργασία παρουσιάστηκε μια ανάλυση του όρου «υιοθεσία» καθώς επίσης και της διαδικασίας με την οποία πραγματοποιείται. Επίσης, μελετήθηκαν οι απόψεις των κοινωνικών λειτουργών σχετικά με το συγκεκριμένο θεσμό και τον τρόπο με τον οποίο δραστηριοποιούνται σε ανάλογες περιστάσεις. Ο θεσμός της υιοθεσίας αποτελεί ένα ευαίσθητο θέμα το οποίο δημιουργεί το ενδιαφέρον προς μελέτη. Η υιοθεσία αποσκοπεί στην οικογενειακή και κοινωνική αποκατάσταση του παιδιού που για διάφορους λόγους δεν μπορεί να ζήσει με τη φυσική του οικογένεια. Αυτή η έννοια της υιοθεσίας δίνει το προβάδισμα στην κάλυψη των αναγκών του παιδιού και όχι των θετών γονέων. Ο ρόλος του κοινωνικού λειτουργού σε αυτή τη διαδικασία είναι ιδιαίτερα σημαντικός καθώς προσπαθεί να προασπίσει τα δικαιώματα του παιδιού παρέχοντας του ένα ασφαλές και ήρεμο περιβάλλον σε οικογένειες οι οποίες κρίνονται ότι είναι κατάλληλες. Λόγω της σημαντικότητας του κοινωνικού λειτουργού στη διαδικασία της υιοθεσίας επιλέχθηκε η μελέτη του συγκεκριμένου θέματος. Τα αποτελέσματα της έρευνας καταδεικνύουν ότι το 40,6% των κοινωνικών λειτουργών θεωρούν ότι υπάρχει επάρκεια της συμβουλευτικής της οικογένειας στην Ελλάδα ενώ παράλληλα το 45% των κοινωνικών λειτουργών θεωρούν ότι οι οικογένειες που υιοθετούν κάποιο παιδί θα πρέπει να ελέγχονται τουλάχιστον μια φορά το τετράμηνο.