Επιπλοκές καθημερινότητας σε άτομα με πρόσθιο εξάρθρημα ώμου, παράγοντες επιπλοκών στη φυσικοθεραπευτική αποκατάσταση

Abstract

Ο ώμος αποτελεί την πιο σύνθετη άρθρωση του ανθρώπινου σώματος η οποία είναι υπεύθυνη για την κίνηση του χεριού. Τα εξαρθρώματα ώμου δημιουργούν προβλήματα με υποτροπές σχεδόν σε όλους τους ασθενείς. Προκαλούνται κυρίως από πτώση πάνω στο τεντωμένο άκρο. Οι επιπλοκές της εξαρτώνται από παράγοντες όπως η ηλικία, καθώς και η αντοχή των ασθενών στην θεραπεία. Δυστυχώς, οι επιπλοκές του τραυματισμού συχνά θεραπεύονται ελάχιστα, αφήνοντας τους ασθενείς με σημαντικό κίνδυνο επαναλαμβανόμενης αστάθειας των ώμων. Μεταξύ 50% και 75% των ασθενών που εξαρθρώνουν τον ώμο τους θα υποστούν δυστυχώς υποτροπιάζουσα εξάρθρωση. Παρόλα αυτά, η θεραπεία για πρώτη φορά εξάρθρωση του ώμου γενικά περιλαμβάνει μια περίοδο τριών εβδομάδων ακινητοποίησης σε σφεντόνα σε μια προσπάθεια να επιτραπεί επαρκής επούλωση, ακολουθούμενη από ένα πρόγραμμα ενδυνάμωσης. Τα άτομα των οποίων οι κάψουλες ή το labrum επουλώνονται με υπολειπόμενη χαλαρότητα, μπορεί να παρουσιάσουν επαναλαμβανόμενη αστάθεια και να απαιτήσουν χειρουργική αποκατάσταση όπως σε ανταγωνιστικούς αθλητές, οι οποίοι δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά το χρόνο που απαιτείται για να διαπιστωθεί εάν η συντηρητική φροντίδα θα είναι επιτυχής.