Η επίδραση της ελαστικής ισχαιμικής περίδεσης (Flossing) στα συμπτώματα του καθυστερημένου μυϊκού πόνου

Abstract

Εισαγωγή: Η συνηθέστερη κλινική εκδήλωση μετά από έντονη μυϊκή άσκηση τόσο σε επαγγελματίες όσο και ερασιτέχνες αθλητές είναι ο καθυστερημένος μυϊκός πόνος(ΚΜΠ). Η εξαντλητική άσκηση, που περιλαμβάνει κυρίως έκκεντρες συσπάσεις μυών, προκαλεί συμπτώματα ΚΜΠ που κυμαίνονται από μυϊκή ευαισθησία έως σοβαρό πόνο γύρω από τις προσβεβλημένες αρθρώσεις και μυς. Παρά την εκτεταμένη έρευνα που έχει πραγματοποιηθεί εδώ και δεκαετίες με στόχο τον ορισμό της αιτιολογίας καθώς και της αποτελεσματικότερης θεραπείας για τον ΚΜΠ, δεν υπάρχει ξεκάθαρη επιστημονική απόδειξη. Σκοπός : Η παρούσα ερευνητική προσπάθεια είχε ως κύριο στόχο να ερευνήσει τις επιδράσεις τριών διαφορετικών μεθόδων φυσικοθεραπείας στην αποκατάσταση του καθυστερημένου μυϊκού πόνου. Μέθοδος: Ογδόντα (80) ερασιτέχνες άνδρες αθλητές χωρίστηκαν τυχαία σε 4 ισόποσες υποομάδες (Ενεργητικού Flossing, Παθητικού Flossing, στατικού Flossing και ομάδα κοντρόλ). Όλοι οι εξεταζόμενοι εκτέλεσαν πλειομετρική άσκηση μέσω της δοκιμασίας κόπωσης στο biodex (5 σειρές με 10 επαναλήψεις), με σκοπό την πρόκληση καθυστερημένου μυϊκού πόνου(ΚΠΜ). Η εξέταση και αξιολόγηση του ΚΜΠ βασίστηκε σε αποδεκτούς από την βιβλιογραφία δείκτες, όπως η αίσθηση κόπωσης (BORG) και μυϊκού πόνου (VAS), η περιφέρεια άνω (ΠΑΜ) ,μέσου (ΠΜΜ) και κάτω (ΠΚΜ) μηρού, η περίμετρος του ορθού μηριαίου, με (ΠΟΜΣ) και χωρίς (ΠΟΜ) σύσπαση, το εύρος τροχιάς κάμψης γόνατος (ROM), η μέγιστη ισομετρική δύναμη τετρακέφαλου (ΜΙΔ). Ο έλεγχος των παραπάνω παραμέτρων πραγματοποιήθηκε σε 5 συνθήκες (πριν το πρωτόκολλο κόπωσης, αμέσως μετά την πραγματοποίησή του και 24, 48 και 72 ώρες μετά την άσκηση). Αποτελέσματα: Τα ευρήματα της παρούσας έρευνας δείχνουν πως και οι τρεις στρατηγικές της τεχνικής ελαστικής ισχαιμικής περίδεσης (Flossing) που εφαρμόστηκαν για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων του ΚΜΠ έχουν ευεργετικά αποτελέσματα συγκριτικά με την υποομάδα ελέγχου σε ότι αφορά την αποκατάσταση τη ΜΙΔ τετρακεφάλου. Επιπλέον φαίνεται πως υπάρχει στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των υποομάδων, όσον αναφορά τη διακύμανση των επιπέδων του εύρους τροχιάς με την υποομάδα παρέμβασης Παθητικού flossing να εμφανίζει τα καλύτερα αποτελέσματα. Τέλος πρέπει να αναφέρουμε τα θετικά αποτελέσματα της τεχνικής σε ότι αφορά την κλίμακα αίσθησης πόνου (VAS) όπου οι παρεμβάσεις Παθητικού και Ενεργητικού Flossing τη μειώνουν σημαντικά (p=<0.05),σε σχέση με την υποομάδα ελέγχου, με την μέθοδο παθητικού flossing να παρουσιάζει τα καλύτερα επίπεδα. Συμπέρασμα: Τα ευρήματα της παρούσας μελέτης υποστηρίζουν τις παρεμβάσεις ελαστικής ισχαιμικής περίδεσης (ενεργητικό flossing,στατικό flossing και παθητικό flossing ως μορφές αποκατάστασης μετά από ασκησιογενή ΚΜΠ. Πιο συγκεκριμένα για τη μείωση του πόνου και της αίσθησης κόπωσης των αθλητών φαίνεται ότι τα καλυτέρα αποτελέσματα έχουν το παθητικό και το ενεργητικό flossing. Επιπλέον φαίνεται πως για τη βελτίωση του εύρους τροχιάς κίνησης το παθητικό flossing είναι η βέλτιστη επιθυμητή μέθοδος ενώ για τη βελτίωση της ΜΙΔ η καλύτερη μέθοδος φαίνεται να είναι το ενεργητικό flossing. Για την εξαγωγή όμως οριστικών συμπερασμάτων είναι αναγκαία περαιτέρω έρευνα σε μεγαλύτερο δείγμα (ερασιτέχνες - επαγγελματίες αθλητές) και με εφαρμογή και άλλων τεχνικών φυσικοθεραπείας.