Φυσικοθεραπευτική προσέγγιση σε παιδιά με δυσκινητικού τύπου εγκεφαλική παράλυση

Abstract

Το Θέμα της παρούσας Πτυχιακής εργασίας είναι «ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΔΥΣΚΙΝΗΤΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΗ ΠΑΡΑΛΥΣΗ» Η Εγκεφαλική Παράλυση (Ε.Π) αποτελεί τον κυριότερο εκπρόσωπο των στατικών εγκεφαλοπαθειών της παιδικής ηλικίας, η στάση του σώματος, διακρίνουμε διάφορες μορφές εγκεφαλικής παράλυσης, εκ των οποίων οι τρείς κυριότερες είναι δυστονία, χορεία και αθέτωση. Η δυστονία χαρακτηρίζεται από ακούσιες κινήσεις χωρίς αυξανόμενο μυϊκό τόνο και μη οποία οδηγεί στην πλειονότητα των περιπτώσεων σε βαριά αναπηρία. Ανάλογα με τις διαταραχές στην κινητικότητα και στη φυσιολογική τοποθέτηση των μελών, κεφαλής και κορμού με απρόβλεπτο αυξανόμενο τόνο. Οι ασθενείς που πάσχουν από χορεία εμφανίζουν άρρυθμες, απρόβλεπτες, βραχείς κινήσεις δίκην τινάγματος που μετακινούνται από το ένα μέρος του σώματος στο άλλο με τυχαία σειρά. Επίσης, τα παιδιά με αθέτωση εμφανίζουν μειωμένη στατική και δυναμική σταθερότητα της στάσης. Δε διαθέτουν την απαραίτητη σταθερότητα της στάσης για τον έλεγχο των σκόπιμων κινήσεων και την ολοκλήρωση των λειτουργικών δραστηριοτήτων. Η φυσικοθεραπεία διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην έγκαιρη παρέμβαση και αντιμετώπιση της εγκεφαλικής παράλυσης, βελτιώνοντας την συνολική ανάπτυξη καθώς και την ποιότητα ζωής του παιδιού. Στην παρούσα εργασία θα αναφερθούμε γενικά στο ρόλο της φυσιοθεραπείας στην αντιμετώπιση παιδιών με τις προαναφερόμενες μορφές εγκεφαλικής παράλυσης. Θα περιγράψουμε αναλυτικά στις τεχνικές Bobath και Vojta, που έχουν χρησιμοποιηθεί και εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται με διάφορες βελτιώσεις και τροποποιήσεις στην αντιμετώπιση ασθενών με εγκεφαλική παράλυση. Τέλος, θα μιλήσουμε για τις νεότερες μεθόδους Biofeedback και Constraint και για τη συνεισφορά αυτών στη δυστονία, χορεία και αθέτωση.