Αυτισμός σε παιδιά και ο ρόλος του νοσηλευτή

Abstract

Σκοπός: Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η βιβλιογραφική μελέτη του παιδικού αυτισμού σε συνάρτηση με τον ρόλο του νοσηλευτή στη θεραπευτική προσέγγισή του. Αρχικά πραγματοποιείται μία ιστορική αναδρομή στον ορισμό και την περιγραφή της διαταραχής από επιστήμονες και ερευνητές και παρουσιάζονται οι διάφορες μορφές του συνδρόμου. Στη συνέχεια, αναλύονται τα συμπτώματα του αυτισμού και σημειώνονται τα βασικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα των αυτιστικών παιδιών. Τέλος, περιγράφονται οι θεραπευτικές προσεγγίσεις που έχουν προταθεί και εξηγείται ο ρόλος συγκεκριμένα της νοσηλευτικής παρέμβασης. Υλικό-μέθοδος: Το υλικό της εργασίας έχει αντληθεί από βιβλιογραφικές πηγές, τόσο διεθνείς όσο και ελληνικές, και από επίσημα αναγνωρισμένες ιστοσελίδες του διαδικτύου. Αποτελέσματα: Τα αποτελέσματα της βιβλιογραφικής ανασκόπησης έδειξαν ότι ο αυτισμός ανήκει σε μία ομάδα διαταραχών με παρόμοια συμπτώματα, οι οποίες συνθέτουν ένα φάσμα. Η συμπτωματολογία της αυτιστικής διαταραχής απλώνεται σε πολλούς τομείς της ανάπτυξης του παιδιού και εκδηλώνεται με μία ποικιλία μορφών, με αποτέλεσμα η κάθε περίπτωση αυτιστικού παιδιού να είναι διαφορετική από οποιαδήποτε άλλη και να απαιτεί μία προσαρμοσμένη θεραπευτική προσέγγιση. Η κατάλληλη θεραπευτική προσέγγιση των παιδιών με αυτισμό προκύπτει από τον συνδυασμό πρακτικών καθεμία από τις οποίες στοχεύει στην ενεργοποίηση διαφορετικών δεξιοτήτων. Ο ρόλος του νοσηλευτή είναι σε κάθε περίπτωση σημαντικός, διότι ο νοσηλευτής είναι αυτός που αναλαμβάνει, σε συνεργασία με άλλους ειδικούς, τη διαρκή φροντίδα, τη συστηματική παρατήρηση και την πολύπλευρη κινητοποίηση του αυτιστικού παιδιού. Συμπεράσματα: Ο παιδικός αυτισμός είναι μία διαταραχή η οποία, αν και δεν αποτελεί στοιχείο αποκλειστικά του αιώνα μας, εξακολουθεί να δημιουργεί προβληματισμό και αμηχανία στον περίγυρο του αυτιστικού παιδιού. Αυτό δικαιολογείται, εάν αναλογιστούμε αφενός την πληθώρα και πολυπλοκότητα των συμπτωμάτων του και αφετέρου τη μέχρι στιγμής αδυναμία εύρεσης με ακρίβεια των παραγόντων που ευθύνονται για την εμφάνισή του. Ο νοσηλευτής καλείται να απαντήσει σε αυτή την αρνητική αντιμετώπιση με τη συστηματική προσέγγιση και φροντίδα του αυτιστικού παιδιού από τη μία πλευρά και με τη διαρκή επιμόρφωση και εξειδίκευση από την άλλη. Έτσι, εξασφαλίζει πολύτιμη εμπειρία και γνώση, προκειμένου να συμβάλει αποτελεσματικά στη διαχείριση του παιδικού αυτισμού. ΛΕΞΕΙΣ – ΚΛΕΙΔΙΑ: Αυτισμός, αυτιστικό φάσμα, διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές νοσηλευτική παρέμβαση, ρόλος νοσηλευτή