Κακοποίηση παιδιών και ο ρόλος του νοσηλευτή

Abstract

Εισαγωγή: Η κακοποίηση είναι ένας σημαντικός άμεσος και έμμεσος παράγοντας κινδύνου για διάφορα προβλήματα σωματικής υγείας που συχνά παρατηρούνται στις μονάδες υγειονομικής περίθαλψης και αποτελεί μία από τις πιο κοινές αιτίες τραυματισμού γυναικών και παιδιών Σκοπός: σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η διερεύνηση του ζητήματος της παιδικής κακοποίησης και οι απόψεις και γνώσεις των νοσηλευτών γύρω από αυτό το φαινόμενο. Μεθοδολογία: Για την υλοποίηση της μελέτης χρησιμοποιήθηκε δομημένο ερωτηματολόγιο που απαρτιζόταν από 13 ερωτήσεις. Το δείγμα της παρούσας έρευνας αποτελούταν συνολικά από 115 νοσηλευτές και νοσηλεύτριες και τα δεδομένα επεξεργάστηκαν με το στατιστικό πρόγραμμα SPSS. Αποτελέσματα: Η κατάρτιση που έλαβαν οι νοσηλευτές και νοσηλεύτριες γύρω από τον χειρισμό των ζητημάτων βίας προήλθε από δική τους προσπάθεια ενώ τα είδη βίας που συναντιόνταν περισσότερο από το δείγμα ήταν η ψυχολογική βία και η σωματική βία. Οι νοσηλευτές και νοσηλεύτριες παρατηρούν συχνότερα το φαινόμενο της παιδικής κακοποίησης σε παιδιά σχολικής ηλικίας και θεωρούν ως κυριότερο λόγο άσκησης βίας στα παιδιά τα ενδοοικογενειακά προβλήματα. Συμπεράσματα: Η κακοποίηση παιδιών είναι ένα κοινό πρόβλημα παγκοσμίως και τα σωματικά και ψυχοκοινωνικά αποτελέσματά του γίνονται αντιληπτά από τα παιδιά που έχουν κακοποιηθεί, τις οικογένειές τους και τις κοινότητές τους. Έχει συνδεθεί με τις αλλαγές της ψυχικής και συμπεριφορικής εξέλιξης των θυμάτων καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής τους, γεγονός που τους θέτει σε κίνδυνο την ενδεχόμενη επικίνδυνη συμπεριφορά στο μέλλον.