Αξιολόγηση προσωδίας ασθενών με Πάρκινσον μέσω Praat

Abstract

Η επικοινωνία είναι ο τρόπος αλληλεπίδρασης των ατόμων μεταξύ τους μέσω της ομιλίας, των εκφράσεων του προσώπου και των κινήσεων. Οι ασθενείς με Πάρκινσον αποκτούν προβλήματα στην ομιλία δυσκολεύοντας να μεταφέρουν κάποιο μήνυμα λόγω της δυσαρθρίας. Η θεραπεία με την χειρουργική επέμβαση εν τω βάθει ηλεκτρισμό STN - DBS προσφέρει μεγάλο ποσοστό βελτίωσης ωστόσο δεν γνωρίζουμε κατά πόσο επηρεάζει θετικά ή αρνητικά την προσωδία των ασθενών. Έτσι μελετήθηκε μία ομάδα ατόμων με Πάρκινσον που έχουν κάνει την επέμβαση εν τω βάθει ηλεκτρισμό STN - DBS σε on και off κατάσταση για να διαπιστώσουμε πως επηρεάζεται η προσωδία της ομιλίας. Σκοπός της μελέτης είναι να δούμε κατά πόσο τα προσωδιακά χαρακτηριστικά επηρεάζονται και αλλάζουν σε σύγκριση on και off κατάσταση. Έτσι δόθηκε στους ασθενείς να παράγουν προτάσεις με διαφορετική προσωδία η κάθε μία και έγινε η ανάλυση σε επίπεδο πρότασης αλλά και λέξης ξεχωριστά με στόχο να δούμε εάν προκύπτει στατιστικώς σημαντική διαφορά στην βασική συχνότητα της φωνής τους αλλά και στα άλλα χαρακτηριστικά (jitter, jitter rap, shimmer, NHR) . Συγκρίνοντας τους ασθενείς τα αποτελέσματα έδειξαν ότι σε επίπεδο πρότασης δεν υπάρχει στατιστικώς σημαντική διαφορά δείχνοντας έτσι πως η προσωδία δεν επηρεάζεται σε οn και off κατάσταση έχοντας ωστόσο την μέση τιμή της βασικής συχνότητας σχεδόν σε όλες (πλην μίας) υψηλότερη σε on κατάσταση. Στο επίπεδο των λέξεων παρουσιάζουν μειωμένη μέση τιμή της βασικής συχνότητας σε on κατάσταση σημειώνοντας στατιστικώς σημαντική διαφορά σε κάποιες από αυτές. Στις μεταβλητές shimmer και NHR βρέθηκαν οι λέξεις μεμονωμένα με στατιστικώς σημαντική διαφορά.