ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΜΕ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΑΙΜΑΤΙΚΗΣ ΡΟΗΣ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΥΣ ΤΗΣ ΜΥΟΣΚΕΛΕΤΙΚΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΣΕ ΜΥΟΣΚΕΛΕΤΙΚΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ (ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑΣ)

Abstract

Η πλειοψηφία των μυοσκελετικών παθήσεων που σχετίζονται με το κάτω άκρο όπως η ρήξη του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου και η οστεοαρθρίτιδα γόνατος εμφανίζουν αυξημένα ποσοστά μυϊκής ατροφίας και ελάττωσης της δύναμης. Η άσκηση αντιστάσεων με υψηλό φορτίο περίπου στο 60-70% της μίας μέγιστης επανάληψης (1RM) αποτελεί την πιο ενδεδειγμένη λύση για την αύξηση της μυϊκής δύναμης και του μυϊκού όγκου μετά από έναν μυοσκελετικό τραυματισμό. Ωστόσο παρότι επικρατεί αυτή η άποψη, υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες οι ασθενείς είτε αδυνατούν να σηκώσουν αυτό το υψηλό φορτίο, είτε δεν μπορούν να ανεχτούν αυτή την επιβάρυνση αντιμετωπίζοντας πόνο. Τα τελευταία χρόνια έχει αναδειχθεί η εφαρμογή μίας καινοτόμας ιδέας για την βελτίωση της μυϊκής δύναμης και της ατροφίας μετά από ένα μυοσκελετικό τραυματισμό, που περιλαμβάνει τον περιορισμό της αιματική ροής – Blood Flow Restriction, ο αγγλικός όρος- σε συνδυασμό με προπόνηση αντίστασης με χαμηλή φόρτιση περίπου στο 20-30% του 1RM. Ο σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να διερευνήσει μέσω της διαθέσιμης αρθρογραφίας την αποτελεσματικότητα της τεχνικής BFR ως μέσο αποκατάστασης ύστερα από ένα μυοσκελετικό τραυματισμό στο κάτω άκρο για τη βελτίωση της δύναμης και του μεγέθους του μυός. Η εύρεση των άρθρων για την διεκπεραίωση της εργασίας πραγματοποιήθηκε από έγκυρες ηλεκτρονικές βάσεις αρθρογραφίας όπως το PubMed και Google Scholar. Από την αρθρογραφική μας ανασκόπηση προέκυψε ότι από την άσκηση χαμηλής αντίστασης με εφαρμογή της τεχνικής BFR για την αποκατάσταση μυοσκελετικών τραυματισμών προκύπτουν σημαντικές βελτιώσεις στη μυϊκή δύναμη και στη μάζα του μυός, οι οποίες είναι ανάλογες με αυτές που προκύπτουν με την άσκηση υψηλών αντιστάσεων και μεγαλύτερες από την άσκηση με χαμηλό φορτίο χωρίς εφαρμογή BFR. Επιπλέον, αυτός ο τρόπος προπόνησης φαίνεται να βελτιώνει ή να μην επιδεινώνει τον πόνο, εξαιτίας του χαμηλότερου φορτίου καθιστώντας τη μία αποτελεσματική, ανεκτή και ασφαλή μέθοδο αποκατάστασης για την αντιμετώπιση μυοσκελετικών παθήσεων στα κάτω άκρα. Ωστόσο, καθώς υπάρχουν και αντικρουόμενες μελέτες απαιτείται όπως επισημαίνεται και από τους περισσότερους ερευνητές, περαιτέρω ερευνητική μελέτη και σε μεγαλύτερα δείγματα σχετικά με τις παραμέτρους της τεχνικής για να αποσαφηνιστούν τα κατάλληλα πρωτόκολλα και να τεκμηριωθεί σε μεγαλύτερο βαθμό η αποτελεσματικότητα αυτής της νέα φυσιοθεραπευτικής τεχνικής.