ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΕΣ ΑΣΥΜΜΕΤΡΙΕΣ, ΠΛΕΥΡΙΚΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΙ ΣΤΑ ΚΑΤΩ ΑΚΡΑ ΣΕ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΚΑΛΑΘΟΣΦΑΙΡΙΣΤΕΣ

Abstract

Οι τραυματισμοί των αθλητών καλαθοσφαίρισης αποτελούν ένα πολύ σημαντικό κεφάλαιο στο άθλημα και βασικός στόχος και μέλημα του ιατρικού επιτελείου κάθε ομάδας είναι να προφυλάσσει τους αθλητές και να τους κρατά μακριά από τραυματισμούς. Στον τομέα αυτόν της πρόληψης έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια σημαντικά άλματα βελτίωσης, καθώς έχει μπει στην εξίσωση ο προαγωνιστικός εργομετρικός έλεγχος του αθλητή, όπου και αναλύονται πιθανές ασυμμετρίες και πλευρικότητες του σώματος σε μια προσπάθεια ανάπτυξης ατομικών προγραμμάτων προς αποφυγή των τραυματισμών. Στόχος της παρούσης έρευνας είναι να παρουσιάσει αναλυτικά τις εργομετρικές μετρήσεις των κάτω άκρων επαγγελματιών αθλητών καλαθοσφαίρισης, καθώς και να συσχετίσει με στατιστική ακρίβεια τους τραυματισμούς τους κατά τη διάρκεια της χρονιάς με τις μετρήσεις αυτές. Πιο συγκεκριμένα, 40 αθλητές του επαγγελματικού συλλόγου Προμηθέα Πάτρας (μ.ό. ηλικίας 23, μ.ό. βάρους 92 κιλά, μ.ό. ύψους 198 εκατοστά) αξιολογήθηκαν τις προαγωνιστικές περιόδους 2018-2019 και 2019-2020 από το ιατρικό επιτελείο της ομάδας στις εξής κατηγορίες : σωματομετρία, ευλυγισία, ισομετρική δύναμη, μονοποδικά άλματα, counter movement jump, ταχύτητα και αντοχή (αερόβιο κατώφλι-V02max). Οι τραυματισμοί που καταγράφηκαν στις δυο αυτές αγωνιστικές περιόδους ήταν 55. Από το σύνολο των τραυματισμών, το 30,9% ήταν συνδεσμικές κακώσεις ποδοκνημικής ή κοινώς διαστρέμματα (17), ενώ και το 30,9% ήταν μυϊκές θλάσεις (17). Σύμφωνα με τη στατιστική ανάλυση και παλινδρόμηση που ακολούθησε, ενώ βρέθηκε ότι υπήρχαν στατιστικώς σημαντικές διαφορές μεταξύ των μεταβλητών στην αξιολόγηση της έξω στροφής του ισχίου, στην ισομετρική δύναμη τετρακεφάλου και στην αξιολόγηση μονοποδικού άλματος, δεν φάνηκε ότι υπάρχει άμεση συσχέτιση με τη σοβαρότητα ή όχι των τραυματισμών. Αντιθέτως, όσον αφορά συγκεκριμένα στην πρόβλεψη των συνδεσμικών κακώσεων ποδοκνημικής, βρέθηκε ότι η αυξανόμενη ηλικία (πάνω από το μ.ό.), η αυξανόμενη ταχύτητα (πάνω από το μ.ό.) και οι ασυμμετρίες στο counter movement jump test αποτελούν σημαντικούς αιτιολογικούς παράγοντες, καθώς οι αθλητές που εμφάνισαν ασυμμετρίες στο cmj είχαν 5,95 μεγαλύτερη πιθανότητα να υποστούν διάστρεμμα ποδοκνημικής σε σχέση με αυτούς που δεν εμφάνισαν κάποια ασυμμετρία στην ίδια δοκιμασία. Εν κατακλείδι, παρότι συγκεκριμένες μεταβλητές παρουσίασαν διαφορές, δεν βρέθηκε σημαντική συσχέτιση με τη σοβαρότητα των τραυματισμών, ενώ από την άλλη πλευρά βρέθηκε ότι η αυξανόμενη ηλικία, ταχύτητα και ασυμμετρίες στο counter movement jump test αποτελούν σημαντικούς αιτιολογικούς παράγοντες στην πρόκληση συνδεσμικών τραυματισμών ποδοκνημικής.