ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΙΚΗΣ ΟΣΤΕΟΧΟΝΔΡΙΤΙΔΑΣ (OCD) ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΕΝΗΛΙΚΕΣ. ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑΣ

Abstract

Εισαγωγή: Η Διαχωριστική οστεοχονδρίτιδα ή OCD (Osteochondritis dissecans) είναι μία σπάνια ιδιοπαθής νόσος που προσβάλει κυρίως νεαρές ηλικίες και παιδιά. Χαρακτηρίζεται ως μία χρόνια διαταραχή της άρθρωσης που μπορεί να προκαλέσει προοδευτικές αλλαγές στο υποχόνδρινο οστό και στον υπερκείμενο αρθρικό χόνδρο, όπως μαλάκωμα, πρήξιμο, πρόωρος διαχωρισμός, μερική αποκόλληση ή πλήρης οστεοχόνδρινος διαχωρισμός με δημιουργία χαλαρού σώματος. Ο αντίκτυπός της νόσου ποικίλλει σημαντικά, με την ηλικία του σκελετού κατά την έναρξη των συμπτωμάτων να είναι ο πιο σημαντικός προγνωστικός παράγοντας, όσον αφορά την επιλογή του αλγορίθμου παρέμβασης και την πρόβλεψη της θεραπευτικής επιτυχίας. Η πάθηση χωρίζεται ουσιαστικά σε δύο κατηγορίες ανάλογα με την σκελετική ωριμότητα είτε ως νεανική διαχωριστική οστεοχονδρίτιδα JOCD (juvenile) κατά την οποία οι ασθενείς παρουσιάζουν ανοικτές επιφυσιακές πλάκες ανάπτυξης είτε ως ενήλικη AOCD (adolescent), με κλειστές επιφυσιακές πλάκες ανάπτυξης. Παρά το γεγονός ότι, υπάρχουν εκτεταμένες αναφορές της νόσου στην παγκόσμια ιατρική κοινότητα, οι παράγοντες πρόκλησης της OCD παραμένουν ασαφείς. Κατά συνέπεια, και λόγω της αυξημένης συχνότητας εμφάνισης της πάθησης, κρίνεται επιτακτική η διασάφηση των αιτιών πρόκλησης της για την επίτευξη στοχευμένης πρόληψης και θεραπείας. Σκοπός: Η παρούσα εργασία έχει ως σκοπό την ανασκόπηση της τρέχουσας αρθρογραφίας και την καταγραφή των τελευταίων επιστημονικών δεδομένων που αφορούν τους αιτιολογικούς παράγοντες της OCD που είτε προκαλούν είτε επιδεινώνουν την πορεία και την εξέλιξη της νόσου. Μεθοδολογία: Η μελέτη αυτή βασίστηκε κυρίως σε άρθρα και παραπομπές από τις διεθνείς αναγνωρισμένες ψηφιακές βιβλιογραφικές βάσεις δεδομένων (PubMed, MeSH, SCHOLAR). Στην πτυχιακή εντάχθηκαν άρθρα συστηματικών και απλών ανασκοπήσεων καθώς και μεμονωμένες μελέτες σχετικές με τους αιτιολογικούς παράγοντες της διαχωριστικής οστεοχονδρίτιδας σε νεαρό πληθυσμό. Η αναζήτηση της αρθρογραφίας πραγματοποιήθηκε στην αγγλική γλώσσα. Συμπεράσματα: Παρά τις τρέχουσες επιστημονικές αξιολογήσεις, η αιτιολογία της OCD δεν είναι επαρκής και πιθανότατα η ίδια η νόσος να αποτελεί πολυπαραγοντικό φαινόμενο. Ωστόσο, οι επικρατέστεροι αιτιολογικοί παράγοντες περιλαμβάνουν την γενετική προδιάθεση, τις διαταραχές οστεοχόνδρινης οστεοποίησης, τις ενδοκρινικές αλλαγές, τους επαναλαμβανόμενους μικροτραυματισμούς, την θεωρία πρόσκρουσης και την υπόθεση του δισκοειδούς μηνίσκου στην άρθρωση του γόνατος.