Επιτομή:
Η ανάγκη για την εφαρμογή του Συστήματος Ολοκληρωμένης Διαχείρισης (ΣΟΔ) δημιουργήθηκε από τα προβλήματα που προκαλούνται στη διατροφή των ανθρώπων από την ανεξέλεγκτη χρήση φυτοπροστατευτικών προϊόντων, την παρουσία υπολειμμάτων σε γεωργικά προϊόντα και την περιβαλλοντική υποβάθμιση που προκαλείται από την απόρριψη αζωτούχων λιπασμάτων στο υδάτινο περιβάλλον. Αυτά τα προβλήματα έχουν ωθήσει τους καταναλωτές να αναζητούν νέα προϊόντα που δεν θα έχουν παραχθεί μέσα από τη συμβατική καλλιέργεια. Για το σκοπό αυτό άρχισε να αναπτύσσεται η βιολογική γεωργία, αλλά αντιμετώπισε και κάποια προβλήματα, όπως η έλλειψη βιολογικών φυτοπροστατευτικών προϊόντων έναντι όλων των ασθενειών. Προκειμένου να λυθούν τα προβλήματα της βιολογικής γεωργίας, ξεκίνησε η ανάπτυξη ολοκληρωμένων γεωργικών συστημάτων. Η ολοκληρωμένη διαχείριση καλλιεργειών είναι μια μέθοδος παραγωγής που εμπίπτει μεταξύ της συμβατικής και της βιολογικής γεωργίας, χρησιμοποιώντας δεδομένα και από τις δύο καλλιέργειες και με στόχο την κάλυψη των αναγκών των καταναλωτών.
Στη παρούσα εργασία εξετάζεται η σύγκριση των προτύπων Agro 2 και EurepGap για να διαπιστωθούν τα οφέλη στον τρόπο οργάνωσης και διαχείρισης της ποιότητας της πρωτογενούς παραγωγής, καθώς το καθένα έχει τις δικές του διαδικαστικές αρχές και απαιτήσεις, οδηγώντας τις γεωργικές εκμεταλλεύσεις να αναπτύξουν περαιτέρω τα προϊόντα τους μέσω συνεχούς εκπαίδευσης, πληροφοριών και αναγνωσιμότητας της επωνυμίας. Στο πρώτο κεφάλαιο της παρούσας εργασίας γίνεται μια εισαγωγή επι του θέματος. Στο δεύτερο κεφάλαιο μελετήθηκε η παραγωγή γεωργικών προϊόντων στην Ελλάδα. Στο τρίτο κεφάλαιο αναλύθηκε η συμβατική, η βιολογική και η Ολοκληρωμένη διαχείριση καλλιεργειών. Στο τέταρτο κεφάλαιο συζητήθηκαν τα Πρότυπα Ολοκληρωμένης Διαχείρισης και θα αναλύθηκαν συνοπτικά. Στο πέμπτο κεφάλαιο έγινε συγκριτική μελέτη των προτύπων Agro 2 και EurepGap, αναλύθηκαν οι ομοιότητες και οι διαφορές μεταξύ τους και παρατέθηκαν τα συμπεράσματα αυτής της σύγκρισης. Τέλος δόθηκαν τα γενικά συμπεράσματα όλης της εργασίας και η βιβλιογραφικές πηγές που χρησιμοποιήθηκαν.
