Επιτομή:
Η παρούσα εργασία πραγματεύεται σχετικά με τη μηχανική των αυτοκινήτων. Σκοπός της μετάφρασης αυτής είναι να κατανοήσει ο αναγνώστης την κατασκευή και τις αρχές λειτουργίας τμημάτων του αυτοκινήτου και να κατακτήσει την τεχνική της συναρμολόγησης και αποσυναρμολόγησης των εξαρτημάτων του κινητήρα και των συστημάτων μετάδοσης. Χωρίζεται σε 5 μέρη:
• Μέρος 1: ΔΟΜΗ ΟΧΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΙΝΗΤΗΡΕΣ
• Μέρος 2: ΒΟΗΘΗΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΚΙΝΗΤΗΡΑ
• Μέρος 3: ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΜΕΤΑΔΟΣΗΣ
• Μέρος 4: ΣΥΣΤΉΜΑΤΑ ΔΙΕΎΘΥΝΣΗΣ, ΦΡΕΝΩΝ ΚΑΙ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ
• Μέρος 5: ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
Το πρώτο κεφάλαιο ορίζει την έννοια του αυτοκινήτου και ασχολείται με τα δομικά του χαρακτηριστικά. Μάλιστα, εξηγεί μέσα από νόμους της φυσικής τις αντιστάσεις έναντι της κίνησης. Στη συνέχεια, περιγράφει διάφορους τύπους κινητήρων και τα εξαρτήματά τους και παρουσιάζει τα προτερήματα των ντίζελ κινητήρων.
Το δεύτερο κεφάλαιο που αφορά το βοηθητικό σύστημα ανάφλεξης κινητήρα, αναπτύσσει το σύστημα ψεκασμού καυσίμου για κινητήρες SI (Spark ignition) και CI (Compression ignition) και εισάγει το σύστημα ανάφλεξης και τις βασικές του λειτουργίες. Αναφέρεται επίσης στους φορτιστές τούρμπο για την αύξηση της ισχύος του κινητήρα και στον καταλυτικό μετατροπέα που ελέγχει τις εκπομπές του κινητήρα με σύστημα καταλυτικής μετατροπής τριών κατευθύνσεων.
Το επόμενο κεφάλαιο εισάγει τα συστήματα ταχυτήτων εστιάζοντας στα πιο συνηθισμένα. Ακολούθως, εξηγείται γενικά η λειτουργία του συμπλέκτη μέσω της τριβής και παρουσιάζονται οι τύποι συμπλεκτών και κιβωτίων ταχυτήτων.
Το τέταρτο κεφάλαιο ξεκινά εισάγοντας το σύστημα διεύθυνσης που επιτρέπει να τηρηθεί ορισμένη πορεία, κάτι το οποίο ερμηνεύεται μέσω της γεωμετρίας τιμονιού Ackermann. Ακόμη, περιγράφονται τα κιβώτια ταχυτήτων, πηδαλιούχησης, το υδραυλικό τιμόνι, το σύστημα ανάρτησης, το σύστημα πέδησης και το ABS. Τέλος, αναπτύσσονται το υδραυλικό και το πνευματικό σύστημα πέδησης και ο έλεγχος για την πρόσφυση.
Το τελευταίο κεφάλαιο αφορμάται από τη σύγχρονη εποχή που αναζητά εναλλακτικές πηγές ενέργειας σε μία προσπάθεια σωτηρίας του περιβάλλοντος και σχολιάζει τη χρήση φυσικού αερίου, υγραερίου, βιοντίζελ, βιοαιθανόλης και υδρογόνου ως καύσιμα στην αυτοκινητοβιομηχανία. Για τη χρήση των παραπάνω ως καύσιμα απαιτούνται τροποποιήσεις στους κινητήρες. Επιπρόσθετα, παρουσιάζονται τα υβριδικά ηλεκτρικά
4
οχήματα και αναπτύσσεται η έννοια της κυψέλης καυσίμου για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από υδρογόνο και οξυγόνο.
Εν κατακλείδι, η μηχανική των αυτοκινήτων αν και περίπλοκη για σημαντική μερίδα του πληθυσμού πρόκειται για σπουδαίο τομέα της καθημερινότητας. Αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της αυτοκινητοβιομηχανίας και τα άτομα που ασχολούνται με αυτήν έχουν εξειδικευμένες γνώσεις. Οι γνώσεις αυτές συνδράμουν στη βελτιστοποίηση των αυτοκινητιστικών οχημάτων που υπάρχουν διαθέσιμα στην αγορά και στοχεύουν σε πιο άνετο και ευέλικτο πλαίσιο για τον ίδιο τον άνθρωπο, ενώ παράλληλα μέσω των νόμων της φυσικής και των μαθηματικών επιδιώκουν να μην επιβαρύνουν το περιβάλλον. Η χρησιμότητα επομένως της μηχανικής των αυτοκινήτων είναι θεμελιώδης.