Επιτομή:
Ο ρόλος του φυσικοθεραπευτή περιλαμβάνει την πρόληψη, αναγνώριση, αξιολόγηση και την θεραπεία ή την βελτίωση μιας κινητικής δυσλειτουργίας. Πολλές είναι οι ασθένειες που μπορούν να επηρεάσουν την κινητικότητα του ανθρώπου. Το εγκεφαλικό επεισόδειο είναι μια από τις κύριες αιτίες σοβαρών μακροπρόθεσμων κινητικών δυσλειτουργιών σε ενήλικες, καθώς πάνω από το 60% των επιζώντων, υποφέρει από επίμονα νευρολογικά ελλείματα, τα οποία επηρεάζουν την καθημερινότητα του ανθρώπου, προκαλώντας περιορισμούς στη λειτουργική κινητικότητα. (Sütbeyaz et al, 2007). Είναι πολύ σημαντικό να επανέλθει ο ασθενής στην κατάσταση που βρισκόταν πριν το εγκεφαλικό επεισόδειο, καθώς όταν μία μη φυσιολογική δομή παράγει μη φυσιολογικές κινήσεις και δυνάμεις, συμβάλλει σε περεταίρω μεταβολή της δομής αυτής. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσα από την συνεργασία επιστημονικών κλάδων όπως είναι η Ιατρική, η Φυσικοθεραπεία, η Εργοθεραπεία, η Ψυχολογία κτλ... (Oatis Carol A, 2010).
Παραδοσιακά, η φυσικοθεραπεία βελτιστοποιεί την κίνηση, τις στοχευμένες δραστηριότητες καθώς και την θεραπευτική αποκατάσταση των κινητικών διαταραχών, τα οποία απαιτούν την βαθιά γνώση νευρομυϊκών ασκήσεων. Τα τελευταία χρόνια πολλές θεραπείες αποκατάστασης έχουν εισηγηθεί για την βελτίωση του κινητικού ελέγχου και της λειτουργικότητας . Μία από αυτές τις θεραπείες είναι η θεραπεία με καθρέφτη, μια νέα θεραπευτική παρέμβαση που επικεντρώνεται στην κίνηση του άθικτου-μη επηρεασμένου άκρου. (Sütbeyaz et al, 2007).
Η παρούσα πτυχιακή εργασία, η οποία βασίζεται σε ανασκόπηση ερευνών, επικεντρώνεται στην θεραπεία με καθρέφτη και στα αποτελέσματά της στην αποκατάσταση ημιπληγικών ασθενών.
