Επιτομή:
Ο τραυλισμός είναι αναμφίβολα μία από τις πιο διαδεδομένες και επιστημονικά μελετημένες διαταραχές της ροής της ομιλίας. Ίσως ένας από τους λόγους που έχει αποτελέσει αντικείμενο μελέτης, είναι η εμφάνισή του σε διάφορες κοινωνίες από αρχαιοτάτων χρόνων. «Η ασυνήθιστη ηχητικά ομιλία των ΑΠΤ, αλλά και οι δευτερεύουσες συμπεριφορές που συχνά τη συνοδεύουν, έγιναν από τα αρχαία χρόνια στόχος συζήτησης, χλευασμού, περιέργειας, αλλά και έρευνας.» (Μαλανδράκη, 2012). Αν και τα τελευταία χρόνια παρατηρείται έντονη ερευνητική δραστηριότητα επί του θέματος, η διαταραχή του τραυλισμού εξακολουθεί να εγείρει πολλά ερωτήματα.
Παρά το γεγονός ότι αρκετές έρευνες έχουν επικεντρωθεί στη διερεύνηση της ποιότητας ζωής των ΑΠΤ, καθώς και της εξοικείωσης συγκεκριμένων ομάδων αλλά και του γενικότερου πληθυσμού με τον τραυλισμό, ελάχιστες είναι οι προσπάθειες που στόχο είχαν την εξέταση του επιπέδου γνώσεων του ευρύτερου κοινού σχετικά με τη διαταραχή. Έρευνες που θέλησαν να δώσουν απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα, πραγματοποιήθηκαν στις χώρες του Βελγίου, της Κίνας και της Βραζιλίας. Οι εν λόγω έρευνες λειτούργησαν ως κατευθυντήρια γραμμή, ούτως ώστε να διεξαχθεί η αντίστοιχη έρευνα για τα ελληνικά δεδομένα.
Προκειμένου να εξεταστεί ο συγκεκριμένος ερευνητικός στόχος, συλλέχθηκε ένα δείγμα 766 υποκειμένων, τα οποία κλήθηκαν να απαντήσουν σε ένα ερωτηματολόγιο που περιελάμβανε ερωτήσεις κλειστού τύπου. Με την ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας, μέσω κατάλληλων στατιστικών αναλύσεων, προέκυψαν αποτελέσματα τα οποία οδήγησαν σε ορισμένα συμπεράσματα. Διαπιστώθηκε ότι ο ελληνικός πληθυσμός είναι αρκετά εξοικειωμένος (79,9%) με τη διαταραχή του τραυλισμού και ότι το επίπεδο γνώσεών του κυμαίνεται σε ικανοποιητικά επίπεδα. Ωστόσο, ελλείμματα ήταν εμφανή για ορισμένες πτυχές του φαινομένου. Συμπεραίνεται λοιπόν, ότι κινήσεις με στόχο την περαιτέρω ενημέρωση του κοινού και συγκεκριμένων υποομάδων του είναι απαραίτητες.
