Επιτομή:
Τις τελευταίες δεκαετίες και ιδιαίτερα το δεύτερο µισό του 20ου αιώνα, πάρα πολύ σηµαντική για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονοµίας, ήταν η συµβολή του δηµόσιου τοµέα. Αυτή η συµβολή εκφράστηκε και συνεχίζει και σήµερα να εκφράζεται µε µια σειρά Αναπτυξιακούς Νόµους και Προγράµµατα που στόχο έχουν να ενισχύσουν τις επενδύσεις και την επιχειρηµατικότητα, ώστε να διασφαλίζεται η οικονοµική σύγκλιση, σταθερότητα και ανάπτυξη στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία µαζί µε το ελληνικό δηµόσιο έχει χρηµατοδοτήσει και χρηµατοδοτεί µε πολλά κονδύλια την ελληνική οικονοµία. Άλλωστε, κάθε φορά που µιλάµε για κρατική ενίσχυση, αναφερόµαστε σε κονδύλια που προέρχονται και από τις δύο παραπάνω πηγές.
Φυσικά, σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες και όχι µόνο, το Δηµόσιο (µε την ευρύτερη έννοια) αποτέλεσε «µοχλό» ανάπτυξης και για το λόγο αυτό παρουσιάζει µεγάλο ενδιαφέρον η µελέτη όλων των παραµέτρων που αφορούν στο τεράστιο αυτό κεφάλαιο που ονοµάζεται «Κρατική Ενίσχυση».
Στην παρούσα εργασία θα µελετήσουµε το θέµα επιχορηγήσεις παγίων στοιχείων-προγράμματα και λογιστικός χειρισμός Το συγκεκριµένο θέµα παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς αφορά τη συντριπτική πλειοψηφία των επιχειρήσεων που λειτουργούν στην Ελλάδα και «διαδραµατίζει» ουσιαστικό ρόλο στην πορεία της ελληνικής οικονοµίας. Θα πρέπει, λοιπόν, η λογιστική καταγραφή τους να γίνεται προσηκόντως, ώστε να αποκαλύπτονται στις Οικονοµικές Καταστάσεις των επιχειρήσεων όλες οι λεπτοµέρειες που σχετίζονται µε τις Επιχορηγήσεις. Στην πράξη, συναντώνται πολλές διαφοροποιήσεις ανάλογα µε τις ιδιαίτερες συνθήκες κάτω από τις οποίες επιχορηγείται µια επιχείρηση, που επιβάλλουν και τους ανάλογους λογιστικούς χειρισµούς.
Θεωρούµε ότι το συγκεκριµένο θέµα παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς αφορά πάρα πολλές ελληνικές επιχειρήσεις και κυρίως µικροµεσαίες, οι οποίες έχουν κατά καιρούς επιδοτηθεί από Αναπτυξιακούς Νόµους
