Επιτομή:
Στόχος της παρούσας μονής-τυφλής προοπτικής τυχαιοποιημένης ελεγχόμενης μελέτης ήταν να διερευνηθεί η επίδραση της άσκησης στους εν τω βάθει καμπτήρες του αυχένα, στην ανικανότητα, τον πόνο και στα κατώτερα όρια πόνου των μυοπεριτονιακών σημείων πυροδοτήσεως σε ασθενείς με χρόνιο αυχεναλγία
ΜΕΘΟΔΟΣ
Εξήντα εφτά εθελοντές ασθενείς που πληρούσαν τα κριτήρια επιλογής ηλικίας από 18 έως 65 χρονών με ιδιοπαθή χρόνιο πόνο στον αυχένα τυχαιοποιήθηκαν σε 3 ομάδες, Ομάδα παρέμβασης (Α), Ομάδα κλασικής φυσικοθεραπείας (Β) και Ομάδα ελέγχου (Γ) και συμμετείχαν σε διαφορετικό προοδευτικό πρόγραμμα θεραπείας 7 συνεχόμενων εβδομάδων. Σε όλους τους ασθενείς δόθηκαν οδηγίες και συμβουλές (υπό μορφή οπτικού & έντυπου υλικού) και διδάκτηκαν ασκήσεις για τον αυχένα τους. Επιπλέον, η Α ομάδα έλαβε ένα προοδευτικό πρόγραμμα για τους εν τω βάθει καμπτήρες του αυχένα, ενώ η Ομάδα Β έλαβε ένας προοδευτικό πρόγραμμα γενικών ασκήσεων κίνησης & διατάσεων για τον αυχένα. Οι ασθενείς που συμπεριλήφθηκαν σε αυτή τη μελέτη συμπλήρωσαν στην αρχή και στο τέλος της θεραπείας μία προσαρμοσμένη φόρμα αξιολόγησης, δείκτη ανικανότητας αυχένα Neck Disability Index (NDI), κλίμακα Ηospital Anxiety & Depression Scale για έλεγχο άγχους και κατάθλιψης, ερωτηματολόγιο γενικής υγείας Short Form-12, κλίμακα πόνου Numeric Pain Rating Scale. Επίσης αξιολογήθηκαν κλινικά και μετρήθηκαν η αυχενοθωρακική γωνία και το επίπεδο κρανιο-αυχενικής κάμψης καθώς και τα κατώτερα όρια πίεσης ενεργών σημειών πυροδοτήσεως στην αριστερή και δεξιά πλευρά τουλάχιστον σε έναν από τους παραπάνω μύες: στερνοκλειδομαστοειδής, άνω μοίρα τραπεζοειδή, ανελκτήρας ωμοπλάτης ή σπληνιοειδη κεφαλικό. Δύο φυσικοθεραπευτές ήταν υπεύθυνοι για όλες τις μετρήσεις. Ανάλυση δεδομένων έγινε με One-way ANOVA & repeated measures 2-way ANOVA (για επαναλαμβανόμενες μετρήσεις) καθώς και με post hoc ανάλυση μέσω Tukey.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
Μετά το πέρας των 7 εβδομάδων όλες οι ομάδες έδειξαν στατιστικά σημαντική βελτίωση (p<0,05) στο πόνο και στην ανικανότητα του αυχένα. και ειδικότερα η ομάδα Α σε σχέση με τις άλλες δύο (Β & Γ) χωρίς ωστόσο να παρατηρηθούν στατιστικά σημαντικές αλλαγές στα κατώτερα όρια πίεσης των μυοπεριτονιακών σημείων πυροδοτήσεων και της θωρακο-αυχενικής γωνίας σε όλες τις ομάδες (p>0,05).
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Ολοι οι ασθενείς και των τριων ομάδων είχαν στατιστικά σημαντικη βελτίωση στον πόνο και στο δείκτη ανικανότητας του αυχένα και ειδικότερα η πρώτη ομάδα (Α) που πραγματοποίησε την κρανιο-αυχενική κάμψη προοδευτικής δυσκολίας σε σχέση με την ομάδα (Β) και την ομάδα (Γ). Ωστόσο, η ευαισθησία στα κατώτερα όρια σημεία πυροδοτήσεως πόνου δεν φαίνεται να επηρεάζεται από την άσκηση των εν τω βάθει καμπτήρων του αυχένα καθώς και η θωρακο-αυχενική γωνία όπου δεν υπήρξε καμία στατιστικά σημαντική διαφορα σε καμία απο τις 3 ομάδες μετα το τέλος των 7 εβδομάδων.
