Επιτομή:
Εισαγωγή: Η ελαστικότητα των οπίσθιων μηριαίων είναι μια σημαντική ιδιότητα τόσο για την επίδοση όσο και για τη πρόληψη των κακώσεων. Για τη βελτίωση της ελαστικότητας των οπίσθιων μηριαίων έχουν χρησιμοποιηθεί διάφορες τεχνικές με αντικρουόμενα αποτελέσματα. Σκοπός της έρευνας, είναι να συγκρίνουμε τις μεθόδους Deep Stripping Massage με έκκεντρη σύσπαση, Graston με έκκεντρη σύσπαση και στατική διάταση μεταξύ τους, ως προς την επίδραση που παρουσιάζουν στην ελαστικότητα των οπίσθιων μηριαίων.
Μέθοδος: Στην έρευνα συμμετείχαν τριάντα δυο ερασιτέχνες αθλητές, στους οποίους εφαρμόστηκαν οι μέθοδοι Deep Stripping Massage με έκκεντρη σύσπαση, Graston με έκκεντρη σύσπαση και στατική διάταση. Η ανελαστικότητα των οπίσθιων μηριαίων, αξιολογήθηκε μέσω της παθητικής κίνησης ελεγχόμενης από το ισοκινητικό δυναμόμετρο, του τμήματος Φυσικοθεραπείας του ΤΕΙ Αιγίου.
Αποτελέσματα: Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι και οι 3 μέθοδοι βελτίωσαν την ελαστικότητα των οπίσθιων μηριαίων έκτος από το επίπεδο κατωφλιού 40% της τεχνικής Deep Stripping Massage με έκκεντρη σύσπαση (p<0,05). Η τεχνική που ξεχώρισε ήταν η στατικές διατάσεις με σημαντικότητα p=0,00. Η πιλοτική έρευνα επαληθεύει την εγκυρότητα των αποτελεσμάτων.
Συμπεράσματα: Και οι τρείς μέθοδοι βελτίωσαν με σημαντικότητα την ελαστικότητα των οπίσθιων μηριαίων. Μεταξύ, των μεθόδων Deep Stripping Massage και Graston δεν υπήρξαν σημαντικές διαφορές στην ελαστικότητα των οπίσθιων μηριαίων, ενώ η Στατική Διάταση ξεχώρισε με στατιστικά σημαντικά αποτελέσματα. Περαιτέρω έρευνες θα χρειαστούν για τη σύγκριση των τριών τεχνικών, ώστε να βγουν πιο ασφαλή συμπεράσματα που να μπορούν να γενικεύονται σε μεγαλύτερο βαθμό.
