Επιτομή:
Εισαγωγή: Τα άτομα με κάκωση νωτιαίου μυελού, δεν θα έπρεπε να υποτιμούν τις ικανότητές τους όσον αφορά την άθληση. Η άσκηση στα άτομα αυτά, αποτελεί ένα πολύ σημαντικό παράγοντα για τη βελτίωση της αντοχής και της διευκόλυνσης στις καθημερινές δραστηριότητες καθώς και της ψυχολογίας τους και, πιο συγκεκριμένα, η αερόβια άσκηση βελτιώνει τις καρδιοαναπνευστικές παραμέτρους τους.
Στόχος μελέτης: Η παρούσα έρευνα είχε ως στόχο να διερευνηθεί αν υπάρχει βελτίωση στις καρδιοαναπνευστικές παραμέτρους και στην επιδεξιότητα εκτέλεσης των ασκήσεων σε τετραπληγικούς αθλητές ράγκμπυ μετά από ένα αερόβιο πρόγραμμα προπόνησης.
Μέθοδος: Στο πρόγραμμα προπόνησης έλαβαν μέρος 3 αθλητές της ομάδας ράγκμπυ Α.Σ.Κ.Α
Μαρουσίου, με κάκωση νωτιαίου μυελού στα επίπεδα Α5-Α6. Η διάρκειά του ήταν 8 εβδομάδες (από Μάρτιο 2015 έως Μάιο 2015) και εφαρμοζόταν στους αθλητές δύο φορές την εβδομάδα, ενώ, παράλληλα, καταγράφονταν οι επαναλήψεις και η ακρίβεια εκτέλεσης της άσκησης. Το πρόγραμμα αυτό έγινε με μορφή διαλειμματικής προπόνησης και περιλάμβανε πέντε διαφορετικούς σταθμούς αερόβιας άσκησης, μιμητικών ασκήσεων του αθλήματος (Pass for accuracy, Pick-up the ball, Back & forth, Slalom και Suicide). Οι μετρήσεις των παραμέτρων πάρθηκαν πριν και μετά την προπόνηση, τρεις φορές κατά τη διάρκεια της έρευνας, με τη χρήση ενός σπιρόμετρου και ενός παλμικού οξύμετρου. Οι παράμετροι που είχαν ιδιαίτερη σημασία στην έρευνα ήταν η FVC και η FEV1. Τέλος, χρησιμοποιήθηκαν δύο διαφορετικές κλίμακες, η κλίμακα Borg για την καταγραφή της αντίληψης της δυσκολίας της άσκησης των συμμετεχόντων-αθλητών με ένα σύστημα αρίθμησης από το 6 έως το 20, με προοδευτική δυσκολία και την κλίμακα αυτοπεποίθησης, για την αξιολόγηση της ψυχολογίας και των αντιδράσεων των αθλητών κατά τη διάρκεια της προπόνησης και ενός αγώνα ράγκμπυ.
Αποτελέσματα: Φάνηκε αύξηση σε όλες τις παραμέτρους που μετρήθηκαν με τις πιο σημαντικές να είναι η FVC με συνολική αύξηση μέσης τιμής 1,42L, η FEV1 με αύξηση 0,86L και η FEF2575 να παρουσιάζει αύξηση 0,49L/sec. Οι μέσες τιμές των αποτελεσμάτων της κλίμακας του Borg μεταβλήθηκαν από 15,67 σε 12,33, που σημαίνει ότι μειώθηκε το ποσοστό της αντιλαμβανόμενης από τους αθλητές δυσκολία, ενώ της κλίμακας της αυτοπεποίθησης από 56,67 σε 66,33, το οποίο δείχνει ότι με τη συνεχή προπόνηση αυξήθηκε το ποσοστό αυτοπεποίθησης των αθλητών. Τέλος, ο αριθμός των επαναλήψεων στις ασκήσεις και ο τρόπος εκτέλεσής τους έδειξαν μεγάλη αύξηση και βελτίωση, αντίστοιχα.
Συμπεράσματα: Το κυκλικό πρόγραμμα αερόβιας διαλειμματικής προπόνησης το οποίο εφαρμόστηκε σε τετραπληγικούς αθλητές ράγκμπυ, φαίνεται ότι αυξάνει τις τιμές FVC και FEV1, με επακόλουθο τα θετικά αποτελέσματα στην αναπνευστική λειτουργία τους. Παράλληλα βελτιώνει την απόδοση, την ταχύτητα και την επιδεξιότητά τους, καθώς και τη μεταξύ τους συνεργασία σε έναν αρκετά σημαντικό βαθμό, το οποίο επιδρά θετικά στην αυτοπεποίθηση και στην ψυχολογία τους.
