Επιτομή:
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Ο μυοπεριτονιακός πόνος (myofascial pain, MP) είναι ένα πολύ συχνό κλινικό πρόβλημα και η κύρια αιτία προσέλευσης του 80% των ασθενών που επισκέπτονται τα ρευματολογικά, ορθοπεδικά ιατρεία και τα ιατρεία πόνου. Η εμφάνιση εντοπισμένου περιοχικού πόνου σε πολλαπλά σημεία στα μαλακά μόρια, χωρίς ενεχόμενη νευρολογική σημειολογία, καλείται σύνδρομο μυοπεριτονιακού πόνου (myofascial pain syndrome MPS), και αποτελεί διαφορετική κλινική οντότητα από την ινομυαλγία.Ο ΜΠ αναγνωρίζεται από τα σημεία ψηλαφητής τοπικής ευαισθησίας εντός του μυός, που καλούνται «πυροδοτικά σημεία» (trigger points).
ΣΚΟΠΟΣ: Σκοπός της δεδομένης ανασκόπηση είναι η παράθεση της θεραπείας των σημείων πυροδότησης πόνου, καθώς και η σύγκριση διάφορων μέσων θεραπείας. Η βασικές μορφές θεραπείας είναι η ένεση, ο ξηρός βελονισμός, ηλεκτροθεραπεία, μάλαξη, αυτομάλαξη, ισχαιμική πίεση και κινησιοπερίδεση.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Υπάρχουν πολλές έρευνες που επιβεβαιώνουν την αποτελεσματικότητα ή την υπεροχή ενός μέσου ή μιας τεχνικής έναντι μιας άλλης, πολύ λίγες έρευνες εφαρμόζουν ολοκληρωμένα πρωτόκολλα θεραπείας που να περιέχουν συνδυασμούς μέσων ή τεχνικών. Παρ’ όλα αυτά διαπιστώνουμε μέσα από την αρθρογραφία, ότι οι περισσότερες έρευνες για την αντιμετώπιση των σημείων πυροδότησης πόνου, έχουν να κάνουν με την ξηρή βελόνα (dry needling), την ένεση με κορτικοστεροειδή (wet needling/ injections), το laser εστίασης, τον υπέρηχο, την ισχαιμική πίεση και διάταση, την μάλαξη, και την μυοπεριτονιακή απελευθέρωση. Όλες αυτές οι τεχνικές βοηθάνε στην μείωση του πόνου, στην αύξηση του εύρους τροχιάς των αρθρώσεων, στην βελτίωση της λειτουργικότητας και εν τέλει στην απευαισθητοποίηση των σημείων πυροδότησης.
