Επιτομή:
Στην σύγχρονη εποχή παρατηρείται μια αύξηση στην εμφάνιση του συγγενούς μυϊκού ραιβόκρανου, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η συχνότητα εμφάνισης του επίκτητου ραιβόκρανου σε ενήλικες είναι μικρή. Τα σύγχρονα μέσα διάγνωσης διευκολύνουν τον εντοπισμό της ασθένειας με αποτέλεσμα γρηγορότερη και αποτελεσματικότερη αποκατάσταση.
Σκοπός αυτής της ανασκόπησης, είναι η ανάλυση αυτής της παθολογικής παραμόρφωσης σε νεογνά, παιδιά, εφήβους και ενήλικες. Πιο συγκεκριμένα, αναπτύσσονται τα χαρακτηριστικά του ραιβόκρανου και οι πιο ευρέως διαδεδομένες αιτίες πρόκλησης καθώς οι έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα δεν έχουν καταλήξει σε κάποια συγκεκριμένη αιτιολογία. Ο στερνοκλειδομαστοειδής είναι ο άμεσα εμπλεκόμενος μυς της ασθένειας, αφού η βράχυνση του προκαλεί πλάγια κάμψη της κεφαλής σύστοιχα και στροφή προς την αντίθετη πλευρά.
Επιπροσθέτως, αναφέρονται οι τρόποι διάγνωσης με τη χρήση τεχνολογικών μέσων όπως το υπερηχογράφημα, αλλά και με τη φυσικοθεραπευτική εξέταση και αξιολόγηση του ασθενή. Η γενική επισκόπηση αποτελεί βασικό μέρος της εξέτασης, ενώ πιο εξειδικευμένη αξιολόγηση με την χρήση γωνιομέτρου συμβάλλει στην έγκυρη και έγκαιρη διάγνωση.
Η θεραπευτική αντιμετώπιση έγκειται στη χειρουργική επέμβαση του στερνοκλειδομαστοειδή μυ, τις χαλαρωτικές ενέσεις BOTOX, τη χρήση ορθωτικών μέσων και την φυσικοθεραπεία. Η τελευταία περιλαμβάνει παθητική και ενεργητική κινητοποίηση, διατάσεις, χρήση φυσικών μέσων, ηλεκτροθεραπείας, βελονισμού και ειδικών τεχνικών.
Συμπερασματικά, σύμφωνα με αυτή την ανασκόπηση της βιβλιογραφίας και αρθρογραφίας προκύπτει ότι το ραιβόκρανο είτε συγγενές είτε επίκτητο μπορεί να έχει μια αποτελεσματική αποκατάσταση αν συμβάλλουν όλοι οι πάραγοντες που περιλαμβάνουν γιατρούς, φυσικοθεραπευτές και οικογενειακό περιβάλλον.
