Επιτομή:
Η ρήξη μηνίσκου και ειδικά η ρήξη δίκην λαβής κάδου αποτελεί σχετικά συχνό τραυματισμό για την άρθρωση του γόνατος ειδικά σε νεαρά ή αθλητικά άτομα. Οι θεραπευτικές επιλογές γενικά εντάσσονται σε 3 κύριες κατηγορίες: φυσικοθεραπεία, μηνισκεκτομή, συρραφή. Η επιλογή της καταλληλότερης επιλογής για ένα δεδομένο ασθενή θα εξαρτηθεί τόσο από τα χαρακτηριστικά του ασθενούς (ηλικία, συνυπάρχουσες παθολογικές καταστάσεις, συμμόρφωση με τα φυσικοθεραπευτικά πρωτόκολλα) αλλά της ρήξης καθαυτής (εντοπισμός, μέγεθος, ηλικία). Σε μεγαλύτερους ασθενείς χωρίς έντονη συμπτωματολογία η φυσικοθεραπεία από μόνη της μπορεί να αποτελεί και την μόνη παρέμβαση. Σε νεαρότερους ασθενείς θα απαιτηθεί επεμβατική παρέμβαση (μηνισκεκτομή ή συρραφή) αρχικά και στη συνέχεια φυσικοθεραπευτική παρέμβαση προκειμένου ο ασθενής να επανέλθει πλήρως στα πρότερα επίπεδα δραστηριότητας. Επομένως διαπιστώνεται ότι η φυσικοθεραπεία αποτελεί κεντρικό πυλώνα της θεραπευτικής προσέγγισης στη ρήξη μηνίσκου. Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των φυσικοθεραπευτικών πρωτοκόλλων θα καθοριστούν εν μέρει και από το είδος της επεμβατικής παρέμβασης (εάν υπάρξει τέτοια) αλλά σε κάθε περίπτωση ο σκοπός είναι ο έλεγχος του οιδήματος και του πόνου, η επανάκτηση εύρους κίνησης με γρήγορη κινητοποίηση και η ελαχιστοποίηση της ατροφίας των μυών πέριξ του γόνατος.
