Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα: Συγκριτική Αξιολόγησή τους με το Εθνικό Γενικό Λογιστικό Σχέδιο και η εφαρμογή τους στην Ελλάδα

Abstract

Ο σκοπός της εργασίας είναι η παρουσίαση του νέου νόμου των ΕΛΠ 4308/14 και οι διαφορές και ομοιότητες με το προηγούμενο καθεστώς. Είναι ένας νόμος που ισχύει από 1/1/2015 και στον οποίο για πρώτη φορά ενοποιούνται οι φορολογικές και λογιστικές διατάξεις. Για την εκπόνηση της εργασίας πραγματοποιήθηκε δευτερογενής έρευνα η οποια διεξάγεται με συγκέντρωση και αξιολόγηση στοιχείων απο επιστημονικά βιβλία, επιστημονικά άρθρα και κρατικές υπηρεσίες. Γίνονται αναφορές στους νόμους που καταργήθηκαν και παρουσιάζονται σε γενικές γραμμές οι νέες διατάξεις. Επισημαίνονται ιδιαίτερα οι καινοτομίες του νέου νόμου. Ειδικότερα γίνεται αναφορά στις νέες ορολογίες που εισάγονται από το νόμο, γίνεται αντιστοιχία αυτών με τις παλαιές διατάξεις, τόσο τις φορολογικές όσο και τις λογιστικές, καθώς επίσης και ποιοι δεν υποχρεώνονται στη τήρηση του νέου νόμου. Επιπλέον πραγματοποιείται αναφορά στα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του νέου νόμου και επισημαίνεται η σχέση των ΕΛΠ με τα ΔΛΠ. Επιπρόσθετα, γίνεται ανάλυση των οντοτήτων ανάλογα με το μέγεθος σε τέσσερις κατηγορίες και δίδονται παραδείγματα, όπως και ο τρόπος τήρησης των αρχείων (Βιβλίων). Πραγματοποιείται εστίαση στο τι άλλαξε και τι δεν άλλαξε με την εφαρμογή των ΕΛΠ και το ΕΓΛΣ, διαφορές με το ΕΓΛΣ, το νέο λογιστικό σχέδιο και αντιστοίχιση του λογιστικού σχεδίου των ΕΛΠ με το ΕΓΣΛ, και με μικρή αναφορά στο πρώτο έτος εφαρμογής τους, αφού πλέον παρήλθε και δεν θα αντιμετωπιστεί άλλη φορά. Επίσης παρουσιάζονται και αναλύονται οι οικονομικές καταστάσεις και αναλύονται οι δυο βασικές έννοιες, η Επιμέτρηση και η Εύλογη Αξία. Δίδονται δυο εφαρμογές με συμπλήρωση των οικονομικών πινάκων και με ολοκληρωμένη εφαρμογή μιας πολύ μικρής επιχείρησης με απλογραφικά βιβλία. Παράλληλα, με ένα πανόραμα (α/α 1-108) απαριθμήθηκαν όλες τις διαφορές του νέου νόμου με τους παλαιούς νόμους και παρουσιάζεται και μια αρνητική φωνή στην εισαγωγή των ΕΛΠ. Τέλος, έγινε προσπάθεια η εργασία να έχει μια πιο πρακτική πλεύρα έτσι ώστε να είναι πιο αποτελεσματική.