Επιτομή:
Η παρούσα πτυχιακή εργασία εκπονήθηκε με στόχο την σύγκριση των παιδιών με νοητική υστέρηση και των παιδιών με τυπική ανάπτυξη ηλικίας 6-8 στο λεξιλόγιο ως προς την γνώση, την κατανόηση και την παραγωγή. Για την πραγματοποίηση αυτού του σκοπού χορηγήθηκε η Τρίτη κλίμακα-Λεξιλόγιο από το σταθμισμένο τεστ «Αθηνά» καθώς και ένα άτυπο τεστ κατανόησης και παραγωγής με τις αντίστοιχες λέξεις-έννοιες. Σημαντική ήταν η χρήση των συγκεκριμένων εργαλείων, καθώς βοήθησε στο να ληφθούν συγκριτικά τα αποτελέσματα που σημείωσαν τα τυπικώς αναπτυσσόμενα παιδιά σε σχέση με τα παιδιά με νοητική υστέρηση.
Πιο συγκεκριμένα, σε αρχικό στάδιο, έγινε η χορήγηση της τρίτης κλίμακας του λεξιλογίου στα τυπικώς αναπτυσσόμενα παιδιά τα οποία αναλογικά με την ηλικία τους δεν αντιμετώπισαν ιδιαίτερη δυσκολία στις συγκεκριμένες λέξεις. Για παράδειγμα τα παιδιά της τρίτης δημοτικού γνώριζαν αν όχι όλες, τις περισσότερες λέξεις σε σχέση με τα παιδιά της δευτέρας και της πρώτης δημοτικού. Έπειτα χορηγήθηκε και το άτυπο τεστ κατανόησης και παραγωγής σε αυτά τα παιδιά, όπου και πάλι δεν αντιμετώπισαν ιδιαίτερες δυσκολίες.
Στη συνέχεια ακολούθησε η χορήγηση των τεστ και στα παιδιά με νοητική υστέρηση όπου όπως είχε ήδη προβλεφθεί αντιμετώπισαν περισσότερες δυσκολίες και οι «προβληματικές» για αυτά λέξεις ήταν πολύ περισσότερες σε σχέση με τα παιδιά τυπικής ανάπτυξης. Ωστόσο το πλαίσιο στο οποίο βρισκόταν η λέξη-στόχος έπαιξε σημαντικό ρόλο, καθώς αισθητή ήταν η διαφορά στα αποτελέσματα της πρώτης δραστηριότητας της κατανόησης σε σύγκριση με τις υπόλοιπες δραστηριότητες, αφού οι εικόνες ήταν πολύ βοηθητικές τόσο για τα παιδιά με νοητική υστέρηση όσο και για τα τυπικώς αναπτυσσόμενα.
Συνεπώς με βάση τα παραπάνω δεδομένα επαληθεύεται η αρχική μας υπόθεση ότι τα παιδιά με νοητική υστέρηση υστερούν στο λεξιλόγιο σε σχέση με τα τυπικώς αναπτυσσόμενα παιδιά ενώ ίδια φαίνεται να είναι τα αποτελέσματα και ανάμεσα στη γνώση και την παραγωγή. Τέλος σημαντική διαφορά παρατηρήθηκε και ανάμεσα στις δραστηριότητες της κατανόησης και της παραγωγής σε σχέση με την αρχική γνώση των συγκεκριμένων λέξεων-στόχων για κάθε παιδί ξεχωριστά, αφού ιδιαίτερα βοηθητικό φάνηκε να ήταν το πλαίσιο στο οποίο βρίσκονταν η λέξη-στόχος στην κατανόηση.