Οι σύνθετες προτάσεις των παιδιών προσχολικής ηλικίας:Επιπτώσεις παρέμβασης του χαρακτηριστικού γένους

Abstract

Η παρούσα εργασία μελετά αν τα παιδιά τυπικής ανάπτυξης 4;2-5;6 ετών έχουν κατακτήσει τις αναφορικές προτάσεις Αντικειμένου και Υποκειμένου και πως η ιδιότητα του Γένους επηρεάζει την κατανόηση τους. Συγκεκριμένα στόχος της εργασίας ήταν να διερευνηθεί α) αν υπάρχει διαφορά στην κατανόηση μεταξύ αναφορικών προτάσεων Υποκειμένου και αναφορικών προτάσεων Αντικειμένου, β) αν στην κάθε κατηγορία των προτάσεων, αλλά κυρίως στις αναφορικές προτάσεις Αντικειμένου, υπάρχει διαφορά μεταξύ αυτών που οι δυο ονοματικές φράσεις με ίδιο Γένος (υποκείμενο και αντικείμενο) και αυτών με διαφορετικό Γένος, γ) αν υπάρχει διαφορά μεταξύ αναφορικών προτάσεων Υποκειμένου, αναφορικών προτάσεων Αντικειμένου, παθητικών και ενεργητικών προτάσεων συνολικά. Το ερέθισμα για αυτή τη μελέτη ήταν κυρίως η ερευνά των Belletti et al. (2012) με θέμα «Does gender make a difference? Comparing the effect of gender of children’s comprehension of relative clauses in Hebrew and Italian». Στην έρευνα αυτή μελετήθηκε αν η μορφολογία του Γένους επηρεάζει την κατανόηση των παιδιών στις αναφορικές προτάσεις στα Εβραϊκά και Ιταλικά. Οι συμμετέχοντες ήταν 62 παιδιά ηλικίας 3;9-5;5, 31 ομιλητές της εβραϊκής και 31 ομιλητές της Ιταλικής. Η κατανόηση των σχετικών όρων αξιολογήθηκε χρησιμοποιώντας μια φράση, που έπρεπε να την ταιριάξουν με μια εικόνα. Τα κύρια αποτελέσματα ήταν ότι όταν το Γένος των δυο ονοματικών φράσεων (ΟΦ) στις αναφορικές προτάσεις αντικειμένου ήταν διαφορετικό βελτίωσε την κατανόηση των προτάσεων στους ομιλητές των Εβραϊκών από όταν το γένος των δυο ονοματικών φράσεων ήταν ίδιο, δεν επηρέασε όμως σημαντικά την κατανόηση στα Ιταλικά. Όσον αφορά την ελληνική γλώσσα βρήκαμε ότι υπάρχει καλύτερη κατανόηση των αναφορικών προτάσεων Υποκειμένου σε σχέση με τις αναφορικές προτάσεις Αντικειμένου, καθώς και ότι οι προτάσεις που το υποκείμενο και το αντικείμενο είχαν ίδιο ή διαφορετικό γένος σε μια πρόταση φαίνεται ότι δεν βοήθησε, ούτε δυσκόλεψε την κατανόηση των αναφορικών προτάσεων Αντικειμένου. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τα αποτελέσματα της έρευνας για την Εβραϊκή γλώσσα όχι όμως με την Ιταλική γλώσσα όπου ούτε εκεί φαίνεται το διαφορετικό γένος να βοηθά την κατανόηση των παιδιών. Τέλος, εξαιτίας των απροσδόκητων αυτών αποτελεσμάτων προβήκαμε στην ανάλυση των λαθών, εστιάζοντας στα λάθη που έγιναν στις αναφορικές προτάσεις Υποκειμένου και Αντικειμένου με ίδιο ή διαφορετικό Γένος. Αναλύσαμε, λοιπόν, τα απροσδόκητα λάθη των παιδιών, με σκοπό να ελέγξουμε κατά πόσο ήταν συγκεντρωμένα κατά την διάρκεια των δοκιμασιών. Επιπλέον, έγινε εκ νέου ανάλυση των προσδοκώμενων λαθών. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα παιδιά ήταν συγκεντρωμένα καθώς έκαναν απροσδόκητα λάθη κυρίως σε δομές που είχαν μικρά ποσοστά επιτυχίας στις δοκιμασίες 1 και 2. Μετά την τελική ανάλυση των λαθών απροσδόκητων και μη, προβαίνουμε στο ίδιο συμπέρασμα, καθώς παρατηρούμε ότι υπάρχει καλύτερη κατανόηση των αναφορικών προτάσεων Υποκειμένου από τις Αντικειμένου. Η μορφολογία του Γένους επηρεάζει ελάχιστα την κατανόηση των αναφορικών προτάσεων Υποκειμένου, ενώ στις αναφορικές προτάσεις Αντικειμένου φαίνεται ότι στα μη απροσδόκητα λάθη δεν υπήρχε καλύτερη κατανόηση των παιδιών, καθώς τα αποτελέσματα ήταν ίδια μεταξύ των αναφορικών προτάσεων Αντικείμενου με ίδιο και διαφορετικό Γένος.