Αξιολόγηση της κλινικής διδασκαλίας στην νοσηλευτική

Abstract

Εισαγωγή: Η κλινική εκπαίδευση των φοιτητών νοσηλευτικής αποτελεί ιδιαίτερα σημαντικό μέρος της ολοκλήρωσης των σπουδών αφού συνδυάζει θεωρητική γνώση με κλινική δεξιότητα. Επομένως, θεωρείται αναγκαίο να αξιολογείται. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να διερευνήσουμε την αξιολόγηση της κλινικής διδασκαλίας στη Νοσηλευτική. Με βασικά ερευνητικά ερωτήματα: (1) τον τύπο του κλινικού περιβάλλοντος μάθησης, (2) την επαφή και τη σχέση που είχαν οι φοιτητές με τους επιβλέποντες και τους μέντορες στην κλινική άσκηση και (3) την επαφή με τον κλινικό συντονιστή. Μεθοδολογία: Η έρευνα πραγματοποιήθηκε τους μήνες από τον Ιούνιο έως τον Αύγουστο του 2018 Το δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν 92 φοιτητές από το Τμήμα Νοσηλευτικής του ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας. Χρησιμοποιήθηκε δειγματοληψία ευκολίας. Το ποσοστό απόκρισης των ερωτηθέντων διαμορφώθηκε ως εξής: από τους 92 φοιτητές οι 75 ήταν γυναίκες και ένα μικρό ποσοστό (18%)ήταν άντρες. Η ηλικία κυμαινόταν από 18-40 έτη και η μεγαλύτερη πλειοψηφία των φοιτητών είχαν ηλικία 22-23ετών. Η μέθοδος συλλογής δεδομένων που πραγματοποιήθηκε, στην παρούσα μελέτη, μέσω ποσοτικής έρευνας, ήταν η συμπλήρωση δομημένου ερωτηματολογίου, σε ηλεκτρονική μορφή που απαρτίζεται από 2 μέρη: το πρώτο μέρος περιλαμβάνει δημογραφικά στοιχεία, το δεύτερο μέρος περιλαμβάνει το ερωτηματολόγιο Clinical Learning Environment (CLEI) που αποτελείται από 113 ερωτήσεις. Για τη συγκέντρωση των στοιχείων χρησιμοποιήθηκαν ειδικές ηλεκτρονικές πλατφόρμες της Google Η ανάλυση των δεδομένων έγινε με το πρόγραμμα Excel 2013. Αποτελέσματα: Αθροίστηκαν οι ερωτήσεις αξιολόγησης και το άθροισμά τους μετατράπηκε σε ποσοστιαία κλίμακα δημιουργώντας τις βαθμολογίες. Στη παρούσα έρευνα το 58% των φοιτητών υποστηρίζει ότι και ο μέντορας αλλά και ο κλινικός συντονιστής είναι πολύ σημαντικοί για την κατανόηση της πρακτικής άσκησης. Το 54% απάντησε ότι η συνεισφορά τους στη κλινική άσκηση είχε υποκίνηση και το 64% των φοιτητών συμφωνούν ότι ο μέντορας αναλογίζεται τα συναισθήματα των φοιτητών. Οι φοιτητές απάντησαν σε ποσοστό 41% ότι δεν είναι ικανοποιημένοι από τη λειτουργία της νοσηλευτικής μονάδας. Και το 51% συμφωνούν ότι καινοτόμες και διαφορετικοί μέθοδοι χρησιμοποιούνται σπάνια στη νοσηλευτική μονάδα. Αλλά ο μέντορας κατά το 49% αναζητά καινοτόμες δραστηριότητες για τους φοιτητές. Το μεγαλύτερο ποσοστό (53%) των φοιτητών συμφωνούν ότι οι διδακτικές προσεγγίσεις επιτρεπόταν σε αυτούς να προοδεύουν με τούς δικούς τους ρυθμούς. Το (57%) των φοιτητών συμφωνούν ότι η κατανομή του φόρτου εργασίας σχεδιάζεται με προσοχή στην νοσηλευτική μονάδα. Σε πολύ μεγάλο ποσοστό το (55%)των φοιτητών συμφωνούν ότι τα καθήκοντα στην νοσηλευτική μονάδα είναι σαφή έτσι ώστε η φοιτητές να ξέρουν τι κάνουν. Συμπεράσματα: Η συγκεκριμένη μελέτη, έδειξε ότι οι φοιτητές επικεντρώνονται σε κάποιες παραμέτρους στα μειονεκτήματα ειδικά στο κλινικό περιβάλλον. Επίσης δείχνουν ότι ο μέντορας και ο-κλινικός εκπαιδευτής παίζει πολύ σημαντικό και καθοριστικό ρόλο στην όλη εκπαίδευση του φοιτητή και είναι ένας σπουδαίος παράγοντας για την κατανόηση της θεωρίας στην πράξη, την αίσθηση εμπιστοσύνης από τον μέντορα/ καθηγητή προς τους φοιτητές και αντίστροφα, την ανάπτυξη της κριτικής σκέψης και της συμμετοχής του φοιτητή.