Επιτομή:
Το φυτό της κάνναβης είναι γνωστό από την αρχαιότητα και έχει χρησιμοποιηθεί από τον άνθρωπο με πολλούς τρόπους. Είναι όμως κατά κύριο λόγο συνδεδεμένο με την ψυχαγωγική του χρήση, η οποία οφείλεται στην ουσία της τετραϋδροκανναβινόλης, και η οποία επιδρά στο ενδογενές σύστημα των ενδοκανναβινοειδών του ανθρώπινου οργανισμού. Η ψυχαγωγική χρήση είναι υπό νομική απαγόρευση στις περισσότερες περιοχές του κόσμου, αλλά τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί μία μεταβολή του νομικού καθεστώτος καθώς τα υπάρχοντα στοιχεία δείχνουν ότι η ουσία είναι σχετικά ασφαλής και χωρίς να δημιουργεί εξάρτηση.
Παράλληλα με τις προσπάθειες αποποινικοποίησης της ψυχαγωγικής χρήσης, τα τελευταία χρόνια παρατηρείται επίσης μία έξαρση της ερευνητικής δραστηριότητας αναφορικά με ενδεχόμενες θεραπευτικές χρήσεις της κάνναβης. Έχει παρατηρηθεί ότι οι κατασταλτικές της ιδιότητες μπορούν να χρησιμεύσουν σε μία σειρά από παθήσεις και συμπτώματα. Οι κυριότερες ιατρικές της δράσεις σχετίζονται με τη θεραπεία κατά του καρκίνου και την αντιμετώπιση των παρενεργειών που δημιουργεί η συμβατική χημειοθεραπεία, με την αντιμετώπιση νευρολογικών και ψυχιατρικών νοσημάτων όπως είναι η επιληψία, η νόσος του Alzheimer, η σκλήρυνση κατά πλάκας και οι αγχώδεις διαταραχές, όπως επίσης και η αναλγητική της δράση. Επισημαίνεται όμως ότι υπάρχουν και ανεπιθύμητες ενέργειες από τη χρήση της κάνναβης, οι οποίες επίσης αναλύονται.
Η νοσηλευτική επιστήμη έχει ως γενικό καθήκον την ανεύρεση και την εφαρμογή θεραπευτικών μεθόδων που να ωφελούν τους ασθενείς, ανεξάρτητα από το πόσο αντισυμβατικές μπορεί να θεωρούνται. Σε αυτό το πλαίσιο, οι νοσηλευτές έχουν να διαδραματίσουν πολύ σημαντικό ρόλο αναφορικά με την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση του κοινού για τις ενδεχόμενες θετικές πτυχές της χρήσης της κάνναβης, όπως επίσης και να συμβάλλουν στη συνέχιση της υπάρχουσας έρευνας για την ταχύτερη αποσαφήνιση της θέσης που μπορεί να έχει η ιατρική κάνναβη στο σύγχρονο σύστημα φροντίδας υγείας.
