Επιτομή:
Ο σκοπός πραγματοποίησης αυτής της εργασίας, είναι να εξετάσει την αποτελεσματικότητα της φυσικοθεραπείας σαν συντηρητική μέθοδο στα σκολιωτικά φαινόμενα. Βασικό αντικείμενο ενασχόλησης αποτελούν οι τελευταίες θεραπευτικές μέθοδοι, που εδραιώνονται ως σύγχρονη αντιμετώπιση της σκολίωσης. Ειδικότερα, έγινε προσπάθεια να αναδειχτεί πως όσο περισσότερα γνωρίζουμε για τη σκολίωση, τόσο ευκολότερα και πιο αποτελεσματικά μπορούμε να παρέμβουμε σε επίπεδο συντηρητικής θεραπείας.
Τα προγράμματα πρώιμης παρέμβασης, έχουν αποδείξει ότι μπορούν να συμβάλουν στη θεραπεία και αποκατάσταση των ασθενών, ξεκινώντας από την έγκαιρη διάγνωση των παιδιών και των εφήβων που πάσχουν από σκολίωση. Κάνοντας ανασκόπηση στην έρευνα της τελευταίας δεκαετίας, αναδεικνύεται το πόσο έχει αυξηθεί η πληθώρα των επιλογών του θεραπευτή ως προς τον τρόπο αντιμετώπισης της σκολίωσης. Είναι φανερό μέσα από αυτές πως πολλές σύγχρονες θεραπευτικές μέθοδοι αξίζουν να ερευνηθούν ως εναλλακτικές προσεγγίσεις.
Οι διαστάσεις στον χώρο είναι τρεις, επομένως και το σχήμα της σπονδυλικής στήλης είναι τρισδιάστατο, με το οποίο θα πρέπει τελικά κανείς να συγκρίνει τις επιφανειακές παραμέτρους όσο και την ίδια τη γωνία Cobb (Merolli, 1992).Συμπερασματικά, γίνεται ευρέως αντιληπτό πως δεν υπάρχει συγκεκριμένη μέθοδος για την αντιμετώπιση της σκολίωσης. Οι περισσότερες τεχνικές έχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα ανάλογα με το άτομο που εφαρμόζονται, γιατί η σκολίωση είναι μια ιδιαίτερη πάθηση, που τυγχάνει να έχει διαφορετικές κλινικές εικόνες ανάλογα με την ηλικία και αν συνυπάρχει με άλλες παθήσεις.
