Επιτομή:
Εισαγωγή: Οι ψυχικές διαταραχές αποτελούν ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα δημόσιας υγείας στην εποχή μας. Η Ψυχιατρική μεταρρύθμιση, είχε θέσει ως προτεραιότητα την αποασυλοποίηση των χρόνιων ενηλίκων ασθενών και την κατάργηση των ψυχιατρικών Νοσοκομείων με αποτέλεσμα τη δημιουργία ελάχιστων δομών ψυχικής υγείας παιδιών και εφήβων.
Σκοπός: σκοπός της παρούσας έρευνας είναι η διερεύνηση των στάσεων και απόψεων των φοιτητών νοσηλευτικής απέναντι στις δομές και τις υπηρεσίες ψυχοκοινωνικής υγείας σε συνδυασμό με τη διερεύνηση του ρόλου του εξειδικευμένου νοσηλευτή.
Υλικό-Μέθοδος: Για την διερεύνηση του θέματος της πτυχιακής πραγματοποιήθηκε έρευνα. Αναλυτικότερα, μοιράστηκαν ηλεκτρονικά ερωτηματολόγια στους φοιτητές του ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδος. Το κύριο σώμα της έρευνας βασίστηκε σε ελληνική και ξενόγλωσση βιβλιογραφία.
Αποτελέσματα: όπως παρατηρήθηκε από τα αποτελέσματα της έρευνας που πραγματοποιήθηκε το μεγαλύτερο μέρος του δείγματος είχε επισκεφθεί κάποια δομή ψυχικής υγείας για να προσφέρει εθελοντικά ενώ τα συναισθήματα που το δείγμα βίωσε σε μεγαλύτερο βαθμό μετά την επαφή του με ασθενείς ήταν η περιέργεια. Σχετικά με την επαγγελματική πορεία του δείγματος παρατηρήθηκε πως οι περισσότεροι ερωτηθέντες θεωρούν πως είναι από καθόλου έως λίγο πιθανό να ακολουθήσουν την κατεύθυνση της ψυχικής υγείας επαγγελματικά ενώ αυτοί που θα το έκαναν θα το έκαναν για να προσφέρουν στην κοινωνία.
