Επιτομή:
Εισαγωγή: Η μεσογειακή αναιμία αποτελεί τη συχνότερη κληρονομική νόσο του αίματος, σε παγκόσμιο επίπεδο και χαρακτηρίζεται από την απουσία ή μειωμένη σύνθεση ενός από τους δύο τύπους αλυσίδων αιμοσφαιρίνης στα ερυθρά αιμοσφαίρια. Πρόκειται για μια νόσο η οποία μπορεί να επηρεάσει τη σωματική και ψυχική υγεία ενός ασθενή, καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του.
Σκοπός: Στόχος της παρούσας πτυχιακής εργασίας είναι η βιβλιογραφική ανασκόπηση της μεσογειακής αναιμίας, καθώς και με ποιον τρόπο αντιμετωπίζεται, ποια προβλήματα παρουσιάζουν τα παιδιά και ποιος είναι ο ρόλος του νοσηλευτή στην αντιμετώπισή της.
Μεθοδολογία: Στα πλαίσια της παρούσας πτυχιακής εργασίας πραγματοποιήθηκε βιβλιογραφική ανασκόπηση μέσα από επιστημονικά άρθρα και περιοδικά, ελληνικής και ξενόγλωσσης βιβλιογραφίας, αλλά και αποτελέσματα ερευνών των τελευταίων χρόνων.
Αποτελέσματα: Η μεσογειακή αναιμία αποτελεί μια χρόνια νόσο της οποίας η θεραπευτική αντιμετώπιση σχετίζεται με την διαχείριση των συμπτωμάτων της. Η μεσογειακή αναιμία στην παιδική ηλικία μπορεί να έχει επιπλοκές στη φυσιολογική ανάπτυξη του παιδιού, ενώ παράλληλα υπάρχει αντίκτυπος στη ψυχική υγεία του παιδιού, αλλά και σε κοινωνικοοικονιμό υπόβαθρο. Καθοριστικής σημασίας στη διαχείριση της κατάστασης της υγείας του παιδιού, είναι ο ρόλος του νοσηλευτή, ο οποίος χαρακτηρίζεται πολυδιάστατος.
Συμπεράσματα: Εκτιμάται ότι, η μεσογειακή αναιμία θα λάβει ανησυχητικές διαστάσεις τα επόμενα 20 χρόνια. Στο στάδιο της πρόληψης της νόσου, εφαρμόζονται προγράμματα ενημέρωσης των γονέων αλλά και διεξαγωγής προγεννητικών ελέγχων. Τα τελευταία χρόνια πραγματοποιούνται κλινικές μελέτες για την οριστική αντιμετώπιση της μεσογειακής αναιμίας, μέσα από τη γονιδιακή θεραπεία.
