Επιτομή:
Ο πόνος αποτελεί ένα δυσάρεστο ή οδυνηρό αίσθημα που συνδέεται με πραγματική ή δυνητική ιστική βλάβη του ανθρώπινου οργανισμού. Ως πολυδιάστατο φαινόμενο, οφείλεται τόσο σε οργανικά αίτια όσο και σε ψυχικά αίτια, ενώ η υποκειμενικότητα που τον χαρακτηρίζει προκαλεί και τη διαμόρφωση της εκάστοτε συμπεριφοράς εκ μέρους του πάσχοντος. Η ικανότητα του ανθρώπινου οργανισμού να απομνημονεύει τα συνδεδεμένα με τον πόνο ερεθίσματα οδηγεί στην πρόκληση φόβου και άγχους. Η φοβία αποτελεί υπερβολικό και αδικαιολόγητο φόβο προς ένα αντικείμενο ή κατάσταση που είναι αποτέλεσμα τόσο γενετικών όσο και ψυχικών παραγόντων και επιφέρει οργανικές και ψυχικές διαταραχές στο άτομο. Η κινησιοφοβία αναφέρεται στον παράλογο φόβο της κίνησης, καθώς το άτομο έχει την πεποίθηση ότι μέσω της μείωσης της φυσικής του δραστηριότητας δεν επιδεινώνει τα συμπτώματα του πόνου. Συνδέεται, κυρίως, με μυοσκελετικές και μετατραυματικές παθήσεις και οδηγεί στην αναστολή της αποκατάστασης του ασθενούς, την παράταση της αναπηρίας του και την αποχή του από καθημερινές δραστηριότητες. Σκοπός της παρούσας βιβλιογραφικής ανασκόπησης είναι η νοσηλευτική προσέγγιση του φαινομένου της κινησιοφοβίας, καθώς η ακριβής διάγνωση και εκτίμηση του φόβου της κίνησης αλλά και της τυχόν συνυπάρχουσας επώδυνης παθολογίας οδηγεί και στην ολιστική αντιμετώπιση της κινησιοφοβίας. Ο συνδυασμός φυσιοθεραπείας και ψυχοθεραπείας θεωρείται ιδιαίτερα ευεργετικός στην αντιμετώπιση της κινησιοφοβίας, ενώ το έργο του νοσηλευτή υγείας αποκτά μια νέα διάσταση για την προαγωγή ενός ασφαλούς περιβάλλοντος που θα συμβάλει στην αύξηση της ποιότητας ζωής των πασχόντων.
