Επιτομή:
Στην εν λόγω πτυχιακή εργασία θα αναλυθεί ο Σακχαρώδης Διαβήτης και οι επιδράσεις της άσκησης σε αυτόν. Ο άνθρωπος που πάσχει από Σακχαρώδη Διαβήτη έχει αρκετά αυξημένη ποσότητα γλυκόζης στο αίμα του (υπεργλυκαιμία). Αυτό συμβαίνει γιατί είτε το πάγκρεας δεν παράγει αρκετή ή καθόλου ινσουλίνη, ή γιατί τα κύτταρα δεν ανταποκρίνονται επαρκώς στην ινσουλίνη που παράγεται από το πάγκρεας. Ως αποτέλεσμα παρατηρείται αυξημένη κυκλοφορία γλυκόζης στο αίμα. Θα ακολουθήσει ανάλυση των βασικών τύπων: σακχαρώδης διαβήτης τύπου Ι, σακχαρώδης διαβήτης τύπου ΙΙ, διαβήτης κυήσεως και άλλων ειδικών, σπάνιων τύπων. Επίσης θα γίνει αναφορά των παραγόντων κινδύνου για την ανάπτυξη σακχαρώδους διαβήτη όπως είναι η παχυσαρκία, η απουσία άσκησης, η κληρονομικότητα κ.α. αλλά και των κυρίαρχων συμπτωμάτων που εμφανίζονται σε προχωρημένα στάδια διαβήτη. Θα παρατεθούν οι τρόποι διάγνωσης και η φαρμακευτική αγωγή με έμφαση στην χορήγηση της ινσουλίνης για τα ινσουλινοεξαρτώμενα άτομα. Θα παρουσιαστούν εκτενώς οι επιπλοκές που προκύπτουν καθώς, ο σακχαρώδης διαβήτης έχει χρόνια πορεία και είναι συχνή η εμφάνιση μια σειράς σοβαρών επιπλοκών όπως καρδιαγγειακή νόσος, χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, βλάβες των περιφερικών νεύρων, βλάβες του αμφιβληστροειδή κ.α. Θεωρείται σήμερα ότι η άσκηση όπως και η ένταση της σωματικής άσκησης επιδρά ευνοϊκά στην εξέλιξη του Σ.Δ. αλλά και στις επιπλοκές του. Έτσι η πτυχιακή εργασία θα επικεντρωθεί μέσω της συγκέντρωσης, ανάλυσης και σύγκρισης της χρησιμοποιούμενης βιβλιογραφίας στην παρουσίαση των αποτελεσμάτων της άσκησης κυρίως στις γυναίκες με διαβήτη κύησης, στα παιδιά και τους εφήβους αλλά και στο διαβητικό πόδι. Θα γίνει αναφορά των επιλεγόμενων τύπων άσκησης, έντασης και του αποτελέσματος της εκάστοτε αρθρογραφίας καθώς και στα σημεία προσοχής για την επιλογή κατάλληλης άσκησης, προσαρμοσμένη στις ανάγκες κάθε ατόμου. Το συμπέρασμα που προέκυψε και θα αναλυθεί είναι ότι σε κάθε είδους άσκηση ή φυσική δραστηριότητα, διευκολύνεται η πρόσληψη γλυκόζης, βελτιώνεται η ευαισθησία των κυττάρων στην ινσουλίνη και ενισχύεται η ομοιόσταση της γλυκόζης η οποία επιτυγχάνεται με την ενίσχυση της δράσης της ινσουλίνης στην ηρεμία και με την μείωση των επιπέδων της γλυκόζης που επιτυγχάνεται για 2-72 ώρες μετά την άσκηση, ανάλογα βέβαια με την διάρκεια και την ένταση της άσκησης καθώς κ
