Επιτομή:
Κατόπιν μελέτης της βιβλιογραφίας πάνω στο ζήτημα του επαγγελματικού άγχους των εκπαιδευτικών και ειδικότερα των εκπαιδευτικών Ειδικής Αγωγής, προέκυψε η ανάγκη μελέτης των παραγόντων (όπως: συνάδελφοι, διευθυντής, μαθητές, γονείς, κ.ά.) που συμβάλλουν στη δημιουργία του επαγγελματικού άγχους στους εν λόγω εκπαιδευτικούς. H παρούσα έρευνα στοχεύει να αποτυπώσει τις απόψεις εκπαιδευτικών Ειδικής Αγωγής που εργάζονται κατά το σχολικό έτος 2018 - 2019 σε σχολεία Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Νομού Αιτωλοακαρνανίας, αναφορικά με το άγχος που βιώνουν: α) λόγω της συμπεριφοράς και της ιδιαιτερότητας των μαθητών τους, β) εξαιτίας της σχεδόν καθημερινής επαφής με τους γονείς αυτών των μαθητών, γ) μέσα από τις σχέσεις που αναπτύσσονται με τους συναδέλφους τους, δ) λόγω των σχέσεων που αναπτύσσονται με τον/τη διευθυντή/ντρια του σχολείου, ε) από την συνεργασία με διάφορους φορείς Ειδικής Αγωγής και στ) άλλων πηγών επαγγελματικού άγχους (λχ εκπαιδευτική πολιτική, ενδοσχολική επιμόρφωση, εργασιακά ζητήματα). Επίσης, γίνεται συσχέτιση των παραπάνω παραγόντων επαγγελματικού άγχους με δημογραφικά και εργασιακά χαρακτηριστικά (π.χ. φύλο, έτη υπηρεσίας, νομός υπηρεσίας) των συμμετεχόντων εκπαιδευτικών Ειδικής Αγωγής.
Πρόκειται για ποσοτική έρευνα όπου ως ερευνητικό εργαλείο συλλογής δεδομένων χρησιμοποιείται ανώνυμο ερωτηματολόγιο αποτελούμενο από 49 ερωτήσεις κλειστού τύπου. Το δείγμα της έρευνας αποτελείτο αποκλειστικά από εκπαιδευτικούς Ειδικής Αγωγής που εργάζονταν σε Νηπιαγωγεία, Δημοτικά, Γυμνάσια, Λύκεια καθώς και στο Ειδικό Εργαστήριο Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης του Νομού Αιτωλοακαρνανίας.
Τα βασικότερα συμπεράσματα της έρευνας είναι τα εξής: α) το επίπεδο άγχους των εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής προέκυψε ότι είναι μέτριο προς υψηλό για όλους τους παράγοντες άγχους, β) οι παράγοντες που αγχώνουν περισσότερο τους εκπαιδευτικούς ειδικής αγωγής είναι: η σχέση - συνεργασία με τον/την διευθυντή/τρια του σχολείου, οι σχέσεις - συνεργασία τους με τους συναδέλφους και τα ζητήματα που σχετίζονται με την εκπαιδευτική πολιτική, γ) λιγότερο άγχος τους προκαλεί η συνεργασία τόσο με τους φορείς ειδικής αγωγής (ΚΕΣΥ, συντονιστές εκπαίδευσης, κ.ο.κ.) όσο και η συνεργασία με τους μαθητές και τους γονείς των μαθητών, δ) οι περισσότερες συσχετίσεις με τους παράγοντες εργασιακού άγχους για τους εκπαιδευτικούς ειδικής αγωγής εντοπίζονται για τα έτη υπηρεσίας στην ειδική αγωγή, την υπηρεσιακή κατάσταση και τα έτη συνολικής υπηρεσίας.