Αγροτικές ενώσεις τρόποι λειτουργίας και προοπτικές.

Abstract

Οι δυσμενείς συνθήκες τις οποίες καλείται να αντιμετωπίσει η οικονομία με το πέρασμα των ετών και επομένως και τα ζητήματα με τα οποία έχουν έρθει αντιμέτωποι οι ίδιοι οι πολίτες στη σύγχρονοι εποχή έχουν οδηγήσει στην προώθηση του συνεταιριστικού θεσμού σε διαφορετικούς παραγωγικούς τομείς. Οι κυριότερες κατηγορίες χωρίζουν τους αστικούς και τους αγροτικούς, με τη συγκεκριμένη εργασία ως επί το πλείστον να επικεντρώνεται στους δεύτερους. Η διεθνοποίηση της οικονομίας σε συνδυασμό με την απελευθέρωση του εμπορίου είναι μερικοί μονάχα από τις κυριότερες παραμέτρους οι οποίες καθιστούν δυσμενή πλέον τη μεμονωμένη δραστηριότητα των αγροτών. Η αισχροκέρδεια και η απαίτηση εντοπισμού καινούριων χρηματοοικονομικών πόρων έχουν οδηγήσει τους αγρότες να αναπτύξουν οργανώσεις αλλά και δίκτυα συνεργασίας. Οι δράσεις αυτής της μορφής έχουν σαν βασικότερο σκοπό την ανάπτυξη οικονομιών κλίμακας και την κάρπωση πολλαπλασιαστικών ωφελειών τόσο για τα μέλη των συνεταιρισμών όσο και για τους ίδιους τους πελάτες. Δυστυχώς, στη χώρα μας ο εν λόγω θεσμός δεν έχει κατορθώσει να αποκτήσει το ρόλο που θα έπρεπε, κυρίως εάν σκεφτεί κάποιος τη διαθεσιμότητα φυσικών πόρων σε ολόκληρη τη χώρα και τις ικανότητες απασχόλησης που θα μπορούσε να παρέχει ο συγκεκριμένος κλάδος. Τα ζητήματα τα οποία είναι σημαντικό να αντιμετωπιστούν άμεσα διαφέρουν και το μέλλον τους διακινδυνεύεται. Αυτό το οποίο είναι σημαντικό να διερευνήσουμε στη συγκεκριμένη εργασία, όμως, είναι εάν οι συνεταιρισμοί αυτής της μορφής στη χώρα μας έχουν την ευχέρεια και τα απαιτούμενα γνωρίσματα με στόχο να αποτελέσουν βιώσιμες παραγωγικές μονάδες σε μελλοντική βάση.