Επιτομή:
Σκοπός: Η παρούσα έρευνα έχει ως σκοπό την διερεύνηση των αντιλήψεων των λογοθεραπευτών για την επιρροή των περιβαλλοντικών συνθηκών στα παιδιά με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας στην συνεδρία και κατά πόσο είναι εφικτό οι λογοθεραπευτές να αντιμετωπίζουν τις αντιξοότητες που υπάρχουν.
Μεθοδολογία: Η συλλογή δεδομένων για την έρευνα έγινε μέσω χορήγησης ερωτηματολογίου. Το δείγμα αποτελούταν από 60 λογοθεραπευτές και ειδικότερα από 50 γυναίκες και 10 άντρες ηλικίας από 22 ετών μέχρι 32 και άνω, οι οποίοι ασκούν το επάγγελμά τους στην Αθήνα.
Αποτελέσματα: Με βάση τις απαντήσεις των ερωτηθέντων προκύπτει ότι οι λογοθεραπευτές συναντούν σε πολύ μεγάλο ποσοστό παιδιά με ΔΕΠΥ είτε ως μεμονωμένη διαταραχή, είτε συνοδευόμενη από κάποια άλλη και είναι εμφανές πως οι περιβαλλοντικοί παράγοντες (φωτισμός, μουσική, οργάνωση χώρου και θόρυβος) επηρεάζουν τα παιδιά αυτά κατά την διάρκεια της συνεδρίας. Επιπλέον, παρατηρήθηκε από τις απαντήσεις των συμμετεχόντων ότι δεν είναι πάντοτε εφικτή η διεξαγωγή της συνεδρίας σε κατάλληλες συνθήκες, αλλά μέχρι ένα σημείο ο θεραπευτής μπορεί να προσαρμόσει κάποιες απ’ αυτές όταν δεν ανήκουν στους περιορισμούς πέρα από τον έλεγχό του. Τέλος, αξίζει να αναφερθεί η προθυμία των λογοθεραπευτών να μάθουν ποιες θα ήταν οι προτιμήσεις των παιδιών με ΔΕΠΥ σχετικά με την διαμόρφωση των περιβαλλοντικών παραγόντων.
