Επιτομή:
Εισαγωγή: Η νόσος Charcot-Marie-Tooth (CMT) αποτελεί μία από τις πιο συχνές κληρονομικές περιφερικές πολυνευροπάθειες, με την αιτιολογία και τις κατηγορίες της να ποικίλουν. Η πάθηση επηρεάζει σημαντικά τις περιφερικές ανατομικές δομές, οδηγώντας σε μείωση της λειτουργικής ικανότητας. Επειδή η βάδιση και η ισορροπία είναι τα κύρια στοιχεία της λειτουργικότητας, κρίνεται αναγκαία η εφαρμογή στοχευμένων και τεκμηριωμένων βιβλιογραφικά φυσικοθεραπευτικών προγραμμάτων για τη βελτίωση της καθημερινότητας των ατόμων αυτών.
Σκοπός: Ο πρωταρχικός σκοπός, λοιπόν, της παρούσας έρευνας είναι η σύνθεση ενός στοχευμένου φυσικοθεραπευτικού προγράμματος ασκήσεων για άτομα με πολυνευροπάθεια CMT οργανωμένο βάσει κλινικού συλλογισμού και κατόπιν συλλογής ευρημάτων από την αξιολόγηση ασθενών και υποστηριγμένα από τη διεθνή αρθρογραφία. Επίσης, η δημιουργία ενός ενδεικτικού φυλλαδίου ασκήσεων, βασισμένου στα συμπτώματα των ασθενών, θα ενθαρρύνει την άσκησή τους στο σπίτι, ειδικά σε περιπτώσεις που δεν είναι εύκολη ή εφικτή η μετακίνηση στο κέντρο φυσικοθεραπείας και αποκατάστασης. Ο ασθενής θα μπορεί να συμβουλεύεται το φυλλάδιο ώστε να κινητοποιείται μόνος του στο σπίτι και έως την επόμενη προγραμματισμένη συνάντηση με τον φυσικοθεραπευτή του.
Μεθοδολογία: Η παρούσα μελέτη αποτελεί μια κλινική μελέτη δύο περιπτώσεων με αξιολόγηση πριν και μετά την παρέμβαση, για τον έλεγχο της αποτελεσματικότητας του προγράμματος ασκήσεων σε ελλείμματα ισορροπίας και βάδισης. Για την διεξαγωγή της πιλοτικής κλινικής μελέτης, βάσει κριτηρίων εισόδου, την δυνατότητα συμμετοχής είχαν ενήλικες ασθενείς με CMT, περιπατητικοί και χωρίς μυοσκελετικά προβλήματα που επηρεάζουν την ισορροπία τους (π.χ. πρόσφατο χειρουργείο στα κάτω άκρα, ρευματοειδή αρθρίτιδα σε έξαρση κτλ.). Η αξιολόγηση περιλάμβανε έλεγχο ισορροπίας (MiniBESTest), βάδισης (6 Minute Walk Test), λειτουργικότητας σε καθημερινές δραστηριότητες (Overall Neuropathy Limitation Scale), μυϊκής δύναμης (μυϊκό τεστ), εύρους τροχιάς κίνησης των άνω και κάτω άκρων (με γωνιόμετρο) και αισθητικότητας. Η παρέμβαση αποτελούνταν από ασκήσεις ενδυνάμωσης, ισορροπίας και επανεκπαίδευσης λειτουργικότητας και εφαρμόστηκε με τη μορφή μονόωρων συνεδριών, 1 φοράς την εβδομάδα για 3 μήνες. Το πρότυπο φυλλάδιο περιλάμβανε ασκήσεις παρόμοιου είδους με του φυσικοθεραπευτικού προγράμματος της μελέτης και οργανώθηκε σε ενότητες με βάση την θέση (ύπτια, καθιστή, όρθια) και τις οδηγίες εκτέλεσης κάθε άσκησης.
Αποτελέσματα: Σημαντικές βελτιώσεις σημειώθηκαν στα ελλείμματα βάδισης και ισορροπίας των ασθενών. Πρωταρχικό αποτέλεσμα είναι η σταθεροποίηση του ρυθμού βάδισης αλλά και
η μείωση του κινδύνου πτώσεων κατά τη βάδιση, γεγονός στο οποίο συμβάλλει η αύξηση δύναμης των μυών των κάτω άκρων. Ταυτόχρονα, οι ισορροπιστικές ασκήσεις του προγράμματος συνέβαλλαν στην μείωση της ταλάντευσης και των αντισταθμιστικών κινήσεων που είχαν υιοθετηθεί, βελτιώνοντας την επίδοση των συμμετεχόντων σε λειτουργικές δραστηριότητες, όπως οι μεταφορές θέσεων.
Συμπεράσματα: Ολοκληρώνοντας την κλινική αυτή έρευνα, μπορεί να τονιστεί πως επιτεύχθηκε ο πρωταρχικός της στόχος, δηλαδή η βελτίωση της ισορροπίας και βάδισης σε άτομα με Charcot-Marie-Tooth. Ένα σωστά δομημένο φυσικοθεραπευτικό πρόγραμμα ασκήσεων έχει αποτελεσματικότητα στην καλύτερη λειτουργική ικανότητα των ασθενών και τους προσφέρει την δυνατότητα της αυτοεξυπηρέτησης, την οποία έχουν στερηθεί. Για το λόγο αυτό, είναι σημαντικό να διευρυνθεί το θέμα της παρούσας μελέτης, ώστε να σχηματιστεί μία ολιστική επιστημονική άποψη γύρω από την φυσικοθεραπεία στην περιφερική πολυνευροπάθεια.
