Επιτομή:
Η πλασμαφαίρεση είναι η διαδικασία με την οποία τα συστατικά που περιέχουν πλάσμα που προκαλούν ή πιστεύεται ότι προκαλούν ασθένεια απομακρύνονται από την κυκλοφορία και διαχωρίζονται από τα κύτταρα του αίματος και αντικαθίσταται με φρέσκο κατεψυγμένο πλάσμα, ένα προϊόν αίματος ή ένα υποκατάστατο πλάσματος. Αποτελεί μια εξωσωματική τεχνική που εξαλείφει τα μακρομόρια που εμπλέκονται σε παθολογικές διεργασίες από το πλάσμα. Τα πιο συχνά αφαιρούμενα προϊόντα είναι δεσμευμένες σε πρωτεΐνη διαλυτές ουσίες ή διαλυτές ουσίες υψηλού μοριακού βάρους όπως κυκλοφορούντες πρωτεΐνες, τοξίνες, αυτοαντισώματα, ανοσοσυμπλέγματα ή άλλα ασυνήθιστα εμφανιζόμενα μόρια. Η θεραπευτική διαδικασία ανταλλαγής πλάσματος είναι η θεραπεία επιλογής για αιματολογικές, νευρολογικές, νεφρικές και ανοσολογικές ασθένειες και επίσης ως δεύτερη επιλογή για άλλες ασθένειες στις οποίες πρέπει να αποδειχθεί η αποτελεσματικότητα. Η παρούσα εργασία εξετάζει τον ρόλο που καλείται να διαδραματίσει ο νοσηλευτής. Ο ρόλος του σύγχρονου νοσηλευτή σε ασθενείς που υποβάλλονται σε πλασμαφαίρεση είναι πολλαπλός και διακρίνεται σε: κλινικός, εκπαιδευτικός, ερευνητικός και συμβουλευτικός. Ο νοσηλευτής είναι υπεύθυνος για τον συντονισμό της φροντίδας σε συνεργασία με άλλους επαγγελματίες υγείας και ενεργεί ως οδηγός και υποστηρικτής του ασθενούς, βοηθώντας τον ασθενή στην αναζήτηση πληροφοριών, διασφαλίζοντας ότι ο ασθενής έχει την ευκαιρία για ενημερωμένη συγκατάθεση στην απόφαση της θεραπείας του, προωθώντας έτσι το μέγιστο επίπεδο ανεξαρτησίας που επιθυμεί ο ασθενής. Τέλος, χρησιμοποιεί ευρήματα αξιολόγησης για να δώσει προτεραιότητα σε προβλήματα σύμφωνα με τις ανάγκες του ασθενούς και συμμετέχει ενεργά σε δραστηριότητες ανάπτυξης επαγγελματικού ρόλου, όπως συνεχιζόμενη εκπαίδευση, αξιολόγηση ποιότητας, βελτίωση και κλινική εφαρμογή των ερευνητικών ευρημάτων.
