Επιτομή:
Εισαγωγή: Η ψυχική ασθένεια μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα του ασθενούς να δώσει συγκατάθεση μετά από ενημέρωση στη θεραπεία, όταν η συγκατάθεση είναι θεμελιώδης για την ιατρική ηθική. Εκείνοι με ψυχική ασθένεια μπορούν επίσης να απειλήσουν τη δική τους ευημερία ή εκείνη των άλλων, προκαλώντας στους γιατρούς να περιορίσουν τη δράση τους ή να αναφέρουν τις απειλές τους.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να μελετηθούν τα ηθικά διλλήματα που προκύπτουν και το δίκαιο στον τομέα της ψυχιατρικής.
Μεθοδολογία: για την εκπόνηση της παρούσας εργασίας χρησιμοποιήθηκε ελληνική και ξένη βιβλιογραφία η οποία αναζητήθηκε από έγκυρες επιστημονικές βάσεις δεδομένων όπως είναι το Pubmed και το Google Scholar.
Συμπεράσματα: Όλες οι προσεγγίσεις στην ιατρική ηθική, είτε είναι εμπειρικές, νομικές, κοινωνιολογικές, θεολογικές ή φιλοσοφικές θα πρέπει να στοχεύουν στην πρακτική χρησιμότητα. Η καλή ιατρική ηθική πρέπει να βοηθήσει στην ενημέρωση και καθοδήγηση όσων εμπλέκονται άμεσα σε ηθικά ζητήματα στην ιατρική και την υγειονομική περίθαλψη. Αυτό σημαίνει ότι πάνω απ 'όλα, η καλή ιατρική ηθική είναι κλινικά σημαντική.
