Η μερική απασχόληση στην Ελλάδα της κρίσης. Νομική και νομολογιακή προσέγγιση

Abstract

Η μερική απασχόληση είναι μια ευέλικτη μορφή εργασίας που υπάρχει τόσο στη χώρα μας όσο και σε όλες τις υπόλοιπες χώρες. Η εντονότερη εμφάνισή της κατά την περίοδο της ελληνικής οικονομικής κρίσης την καθιστά αντικείμενο άξιο προς ανάλυση και σχολιασμό.

Από το 2009 έχουν αυξηθεί οι αναφορές σε νομικά έγγραφα και σχετικές εργασίες για την μερική απασχόληση. Το νομοθετικό πλαίσιο που ίσχυε τροποποιήθηκε, με σκοπό την καλύτερη διασφάλιση του εργαζόμενου, αλλά και του εργοδότη.

Σύμφωνα με τους νόμους και τις διατάξεις που ισχύουν στην Ελλάδα, ορίζονται ποικίλες μορφές ευέλικτης εργασίας και μερικής απασχόλησης, που περιλαμβάνουν διαφορετικές ρυθμίσεις ανά περίπτωση. Ορισμένες από τις ρυθμίσεις περιλαμβάνουν την ελαστικότητα του χρόνου εργασίας, τους όρους εργασίας των εργαζομένων με το καθεστώς της μερικής απασχόλησης, τις προϋποθέσεις κατάρτισης νομότυπης σύμβασης εργασίας μερικής απασχόλησης, τη μονομερή, εκ μέρους του εργοδότη, εφαρμογή της μερικής απασχόλησης, τη δυνατότητα μετατροπής της εργασιακής σύμβασης μερικής απασχόλησης σε αντίστοιχη πλήρους απασχόλησης, την εκ περιτροπής απασχόληση, την τηλεργασία, τις εταιρείες προσωρινής απασχόλησης, το δανεισμό εργαζομένων και την διαθεσιμότητα μισθωτών.

Η Ελλάδα, επίσης, υποχρεούται να συμμορφωθεί και με τις διατάξεις που ισχύουν αναφορικά με τον χρόνο εργασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ως κράτος – μέλος αυτής.