Επιτομή:
Ο Αχίλλειος είναι ο ισχυρότερος τένοντας του ανθρώπινου σώματος και κατέχει σημαντικό ρόλο τόσο στην βάδιση όσο και σε άλλες έντονες αθλητικές δραστηριότητες. Λόγω των υψηλών φορτίων που δέχεται, έχει παρατηρηθεί τα τελευταία χρόνια μια ραγδαία αύξηση των τραυματισμών του, ιδιαίτερα στους αθλητές. Οι διαταραχές του Αχιλλείου μπορούν να εμφανιστούν τόσο σε άτομα νεαρής ηλικίας όσο και σε ενήλικες και περιλαμβάνουν οξείες κακώσεις και χρόνιες παθήσεις. Η κατανόηση των αιτιολογικών παραγόντων και των μηχανισμών που προκαλούν αυτούς τους τραυματισμούς είναι σημαντική για την πρόοδο της αποκατάστασής τους. Η αποκατάσταση με συντηρητικές μεθόδους, όπως φυσικοθεραπεία, υποστηρίζεται από ορισμένους κλινικούς, ενώ άλλοι προτιμούν την χειρουργική επέμβαση και ύστερα μετεγχειρητική φυσικοθεραπεία για επιστροφή του ασθενούς στο επίπεδο πριν τον τραυματισμό. Σε αυτήν την ανασκόπηση θα αναλυθούν οι παρεμβατικές τεχνικές τόσο της συντηρητικής όσο και της μετεγχειρητικής αποκατάστασης των κακώσεων Αχιλλείου τένοντα και θα αποσαφηνιστεί ποια μέθοδος θεραπείας είναι πιο αποτελεσματική, έτσι ώστε να βοηθήσει τους επαγγελματίες υγείας στη κατάλληλη επιλογή πρωτοκόλλου. Τέλος θα αναλυθούν τα παθολογοανατομικά και ιστολογικά στοιχεία καθώς και οι εμβιομηχανικές παρεκκλίσεις του κάτω άκρου που σχετίζονται με την εμφάνιση τενοντοπαθειών και τραυματισμών ρήξης Αχιλλείου.
Σκοπός
Σκοπός αυτής της πτυχιακής εργασίας είναι μέσα από την αρθρογραφική ανασκόπηση να μελετήσει την αποτελεσματικότητα των παρεμβάσεων των συντηρητικών και μετεγχειρητικών φυσικοθεραπευτικών παρεμβάσεων στις κακώσεις Αχιλλείου τένοντα καθώς και να συγκρίνει την χειρουργική με την συντηρητική μέθοδο αποκατάστασης αυτών των τραυματισμών, αναβαθμίζοντας την ήδη υπάρχουσα γνώση. Επίσης επιμέρους στόχοι είναι η παρουσίαση των ανατομικών, ιστολογικών, επιδημιολογικών, παθομηχανικών στοιχείων που σχετίζονται με τους τραυματισμούς Αχιλλείου τένοντα, του μηχανισμού κάκωσής τους και των επιπλοκών που προκαλούν. Τέλος θα αναφερθούν παθολογίες της εγγύς περιοχής του Αχιλλείου τένοντα με σκοπό να γίνει σαφής διαχωρισμός και διαφοροδιάγνωσή τους από τις κακώσεις που προσεγγίζει αυτή η ανασκόπηση.
