Επιτομή:
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Ένα μεγάλο μέρος της παγκόσμιας αλλά και της εγχώριας οικονομίες είναι βασισμένο στη
παραγωγή λαδιού το οποίο παράγεται και επεξεργάζεται στις μονάδες παραγωγής λαδιού
ή αλλιώς γνωστά και ως ελαιοτριβεία. Τα ελαιοτριβεία κατηγοριοποιούνται σε διφασικά και
τριφασικά ελαιοτριβεία αλλά για το σκοπό της εργασίας θα ασχοληθούμε με τα διφασικά
ελαιοτριβεία. Με τη παραγωγική διαδικασία της παραγωγής του ελαιόλαδου εκτός από το
ελαιόλαδο προκύπτουν και υγρά απόβλητα τα οποία ρίχνονται στο οικοσύστημα. Τα υγρά
αυτά απόβλητα αποτελούνται από ένα συνδυασμό oργανικών ουσιών όπως
υδατάνθρακες, λίπη, έλαια, πρωτεΐνες, φαινόλες και επιφανειακά τασιενεργές ουσίες και
ανόργανων ουσιών όπως άζωτο, φώσφορο και διάφορα άλατα καθώς και διάφορα στερεά.
Σε αυτά περιέχονται επίσης ουσίες κολλοειδής μορφής, μικροοργανισμοί, μέταλλα,
ιχνοστοιχεία, τοξικές ουσίες και διαλυμένα αέρια όπως η αμμωνία (NH3) , το υδρόθειο
(H2S) κ.ά. Η επεξεργασία των υγρών αποβλήτων που παράγονται από τα ελαιοτριβεία έχει
χρηστεί απαραίτητη από τη νομοθεσία ,καθώς οι ουσίες που εμπεριέχονται σε αυτά
θεωρούνται ως ρύποι για το περιβάλλον προκαλώντας σημαντικές περιβαλλοντικές
επιπτώσεις στο οικοσύστημα. Οι βασικές γνώσεις των ποιοτικών χαρακτηριστικών των
λυμάτων αυτών αποτελούν βασικό εργαλείο στην κατανόηση των διαδικασιών
επεξεργασίας τους. Τα ποιοτικά χαρακτηριστά των υγρών αποβλήτων χωρίζονται σε τρεις
κατηγορίες , τα φυσικά, τα χημικά και τα βιολογικά χαρακτηριστικά. Για την
επαναχρησιμοποίηση των υγρών αυτών αποβλήτων χρησιμοποιούνται διάφορες μέθοδοι
επεξεργασίας των αποβλήτων και ταξινομούνται σε μηχανικές,βιολογικές,φυσικοχημικές
μεθόδους επεξεργασίας καθώς και τη προσρόφηση με χρήση φυσικών αργίλων. Για την
επίτευξη του στόχου αυτού εκπονήθηκαν διάφορα εργαστηριακά πειράματα στα οποία
χρησιμοποιήθηκε απόβλητο διαχωριστήρα σε συνδυασμό με πολυγορσκίτη, ο οποίος
ανήκει στη κατηγορία των ορυκτών αργίλων, για αυτό το λόγο μας ενδιαφέρει η μέθοδος
της επεξεργασίας με προσρόφηση. Κατά τη διάρκεια των διάφορων πειραμάτων
προκύπτει ένα σύνολο βέλτιστων τιμών του καθαρού απόβλητου το οποίο στη συνέχεια
υποβάλλεται σε διάφορα πειράματα ώστε να βρούμε τις βέλτιστες τιμές των ποιοτικών
χαρακτηριστικών του απόβλητου ώστε αυτό να έχει όσο το δυνατόν λιγότερες έως καθόλου
περιβαλλοντικές επιπτώσεις στο οικοσύστημα(εδάφη, θάλασσες ή και λίμνες).
