Επιτομή:
Εισαγωγή: Η Πλάγια Μυατροφική Σκλήρυνση (ΠΜΣ), χαρακτηρίζεται από τη σταδιακή απώλεια της λειτουργίας των κινητικών νευρώνων του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού. Η ΠΜΣ είναι μια χρόνια διαταραχή που προκαλεί απώλεια ελέγχου των βοηθητικών μυών. Εξαιτίας της φύσης της νόσου και του μειωμένου επιπολασμού δεν έχουν γίνει πολλές έρευνες σχετικές με την αντιμετώπισή της, ωστόσο, έχει ανακαλυφθεί μια ουσία, η ριλουζόλη, που χορηγείται σε όλους τους ασθενείς και καθυστερεί σε μικρό βαθμό την εξέλιξης της ΠΜΣ. Επιπλέον, δεν έχει βρεθεί ακόμη ποια είναι η ακριβής αιτιολογία της νόσου, αλλά οι περιπτώσεις δείχνουν να οφείλεται είτε στην κληρονομικότητα, είτε σε γονιδιακές μεταλλάξεις. Η φροντίδα των ασθενών με ΠΜΣ είναι ζωτικής σημασίας για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής τους. Ο νοσηλευτής, σαν συνεργάτης και σαν συντονιστής της διεπιστημονικής ομάδας, αναλαμβάνει να αντιμετωπίσει προβλήματα που αφορούν το αναπνευστικό, το γαστρεντερικό, τα προβλήματα κίνησης και επικοινωνίας που υπόσχεται η ασθένεια. Η ποιότητα ζωής, εκτός από τα ζωτικά προβλήματα που αναφέρθηκαν, επηρεάζει κυρίως την ψυχολογία τόσο του ασθενούς, όσο και της οικογένειάς του. Η νοσηλευτική φροντίδα των ασθενών με ΠΜΣ και η προσπάθεια για βελτίωση της ποιότητας ζωής είναι αλληλοσυνδεόμενες έννοιες, καθώς σε μια ανίατη ασθένεια, μεγαλύτερη σημασία έχει η άνεση και η καλή ψυχολογική αντιμετώπιση της ασθένειας από τον ασθενή και το περιβάλλον του.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας πτυχιακής εργασίας είναι η διερεύνηση της ποιότητας ζωής των ασθενών με Πλάγια Μυατροφική Σκλήρυνση. Συγκεκριμένα, η ανασκόπηση, μελετά τις ψυχοσωματικές επιπτώσεις που επιφέρει η ασθένεια, το πως επηρεάζει την ποιότητα ζωής του κάθε ασθενή, καθώς και τους τρόπους που ο νοσηλευτής μπορεί να τη βελτιώσει, με τις κατάλληλες νοσηλευτικές παρεμβάσεις.
Ανασκόπηση βιβλιογραφίας: Πραγματοποιήθηκε ανασκόπηση ελληνικής και ξένης βιβλιογραφίας, κατά κύριο λόγο, τεκμηριωμένων επιστημονικά άρθρων και συγγραμμάτων από ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων (PubMed, Google Scholar, Science Direct, Elsevier).
Συμπεράσματα: Η ΠΜΣ, αποτελεί και θα συνεχίσει να αποτελεί για κάποια χρόνια, ένα «μυστήριο», ως προς την αντιμετώπισή της. Υπάρχουν πολλές σωματικές δυσκολίες που μπορεί να επιφέρει, ωστόσο, η ψυχολογική κατάπτωση που υπόσχεται είναι η μεγαλύτερη πρόκληση κυρίως του ασθενή. Στόχος, της ομάδας φροντίδας, είναι η διατήρηση μιας καλής ποιότητας ζωής, τόσο στον ασθενή όσο και στην οικογένεια του με κάθε μέσο αλλά και η συνεχής υπενθύμιση, πως παρά τη φύση της, η αξία της ζωής και της αξιοπρέπειας είναι οι σημαντικότερες αξίες για τις οπο
