Επιτομή:
Η παρούσα πτυχιακή εργασία ασχολείται με το παραλήρημα και ερευνά το θέμα του παραληρήματος, μια γενικευμένη διαταραχή της λειτουργίας του εγκεφαλικού φλοιού, η οποία αποτελεί μέρος ψυχικών διαταραχών. Ο εγκέφαλος αναλαμβάνει τον έλεγχο των κινητικών και αισθητηριακών πληροφοριών, καθώς και των συνειδητών και ασυνείδητων συμπεριφορών, των συναισθημάτων, της νοημοσύνης και της μνήμης. Ακόμα, ο εγκέφαλος είναι το κέντρο ελέγχου του νευρικού συστήματος που παράγει σκέψεις, συναισθήματα και λόγο. Το παραλήρημα ορίζεται ως το σύνδρομο διαταραχής της συνείδησης, προσοχής και αλλαγής της γνωστικής λειτουργίας. Κατατάσσεται σε τρεις τύπους: Υπερδραστικό, Υποδραστικό και Μικτό. Οι αιτίες της είναι παθολογικές, χειρουργικές και νευρολογικές. Αξίζει να σημειωθεί ότι η «θόλωση της συνείδησης» έχει χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει τη γνωστική εξασθένηση στο παραλήρημα. Μεταξύ των πιο σημαντικών παραγόντων κινδύνου είναι η προϋπάρχουσα άνοια και η παρουσία μιας σοβαρής ασθένειας. Το ποσοστό θνησιμότητας των ασθενών με παραλήρημα στο επόμενο τρίμηνο είναι 23-33% και το επόμενο έτος είναι 50%. Για τη διάγνωσή του χρησιμοποιούνται κλίμακες αξιολόγησης με κυριότερες τις CAM-ICU και ICDSD. Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι η συχνότητα εμφάνισής του στη ΜΕΘ είναι υψηλή μεταξύ 20% - 80%, ανάλογα με τη μέθοδο διάγνωσης. Όσον αφορά τις παρεμβάσεις πρόληψης, στοχεύουν στην έγκαιρη διάγνωση και στοχεύουν στη μείωση της διάρκειάς της. Τα νοσηλευτικά μέτρα και οι παρεμβάσεις αποτελούν σημαντικό μέρος της αντιμετώπισης του παραληρήματος. Τα συνήθη φάρμακα που χορηγούνται έχουν αντιχολινεργικές ιδιότητες. Η μουσικοθεραπεία έχει σημαντική θετική επίδραση στον εγκέφαλο καθώς επηρεάζει τις γνωστικές και διαισθητικές λειτουργίες. Συμβάλλει επίσης στην ψυχική κατάσταση του ασθενούς, προκαλώντας του ηρεμία και ασφάλεια. Τέλος, η θεραπεία του απαιτεί τη συστηματική φροντίδα υψηλού ειδικευμένου ιατρικού προσωπικού, γι’ αυτό η εκπαίδευση είναι απαραίτητη και η υποστήριξη του οικογενειακού περιβάλλοντος παίζει καθοριστικό ρόλο.
