Επιτομή:
Οι τενοντοπάθειες του κάτω άκρου και πιο συγκεκριμένα του αχιλλείου τένοντα αποτελούν παθήσεις πολυπαραγοντικού χαρακτήρα και σχετίζονται είτε με υπέρχρηση των τενόντιων δομών είτε με κάποιον οξύ τραυματισμό τους. Χαρακτηρίζονται από πόνο δραστηριότητας, τοπική ευαισθησία στην ψηλάφηση, μειωμένη λειτουργικότητα και πιθανή φλεγμονή του τένοντα, ενώ επηρεάζουν τόσο τον αθλητικό όσο και το γενικό πληθυσμό. Παρατηρείται ακόμα, έπειτα από μελέτη, πως το πλήθος των θεραπευτικών ασκήσεων που έχουν ως στόχο την αποκατάσταση της τενοντοπάθειας του αχιλλείου τένοντα διαφέρουν μεταξύ τους είτε αναλόγως το σημείο του τένοντα που έχει τραυματιστεί είτε ως προς τον τρόπο εκτέλεσης των δοκιμασιών. Οι ήδη υπάρχουσες έρευνες δεν μας οδηγούν σε σαφή συμπεράσματα όσον αφορά την σωστή δόμηση ενός προγράμματος αποκατάστασης καθώς οι θεραπευτικές ασκήσεις διαφέρουν μεταξύ τους στον τρόπο εκτέλεσης δηλαδή στην συχνότητα, την ταχύτητα, την διάρκεια και την φόρτιση του πάσχοντος άκρου. Ωστόσο, μέσω αυτής της αρθογραφικής ανασκόπησης ερευνήσαμε έγκυρες και σύγχρονες πηγές έχοντας ως στόχο την κατηγοριοποίηση αλλά και τη σύγκριση των διαφόρων μεθόδων αποκατάστασης ως προς την αποτελεσματικότητα τους στην μείωση του πόνου και του οιδήματος αλλά και την αύξηση της κινητικότητας της περιοχής καθώς και της ελαστικότητας του τένοντα σε φορτίσεις.